👇🏻🙂

👇🏻🙂


ساختمانی چند طبقه یا برجی بلند را تصور کنید. ابتدا خودتان را ببینید که در طبقه منفی یک این ساختمان قرار دارید. حالا تصور کنید، در طبقه منفی یک پنجره‌ای هم تعبیه شده که البته به دیوار بسته باز می‌شود و نمی‌توانید جایی را ببینید. آن پنجره عملا کاربردی ندارد و منظره‌ای در جلوی چشمان شما وجود ندارد.

حالا تصور کنید به طبقه اول و دوم آن ساختمان رفته‌اید. حالا در این وضعیت از پنجره بیرون را نگاه کنید. چه می‌بینید؟ چه منظره‌ای پیش روی چشمان شما قرار دارد؟ ممکن است بتوانید درختان، فضای سبز، خودروهای پارک شده، کودکانی که بازی می‌کنند، رهگذران و … را ببینید.حالا سوار آسانسور شوید و چند طبقه بالاتر مثلا طبقه‌ دهم ساختمان بروید، حالا با چه منظره‌ای روبه‌رو هستید؟ از طبقه دهم می‌توانید فضای وسیع‌تری را در مقابل چشمان خودتان ببینید. پهنه وسیع‌تری از شهر زیر پای شما قرار دارد. به آسمان نزدیک‌تر شده‌اید و از آن بالا حس اقتدار بیشتری دارید.

مجددا سوار آسانسور شوید و به طبقه‌ بیستم یا سی‌‌ام برج بروید. کل شهر زیر پاهای شما قرار دارد. آنچه در مقابل چشمان‌تان می‌بینید، کل شهر است. احساس اقتدار بیشتری می‌کنید و زاویه دید وسیع‌تری دارید. هر چقدر بالاتر می‌روید، نگاه شما وسیع‌تر و زاویه دید گسترده‌‌تری دارید. وقتی طبقه منفی یک بودید از پنجره چیزی نمی‌دید و حالا در طبقه سی‌ام، شهر زیر پاهای شما است.