تمرکیده بودم به تنهاییه خویش مـــرا #تــــو به اغوای بیراهه بردی به دریاچه ی خمـــر خالص کشاندی و در مستی چشم من غوطه خوردی بدون ســلامی خزیدی کنارم ولم کن...... کجا من... کجا عشق... سکوتم رضا نیست پس چشم بردار میان همه لاعلاجان چرا عشق.... #بهار
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.