عاشقانه

نه میخندم نه میبارم نه حرف تازه ای دارم
نشستم پای تو اما..به قلب خود بدهکارم
چه فرقی میکند دیگر کنارم بوده ای یا نه؟
تو باشی یا نباشی من، به درد خود گرفتارم
شبیه سایه ای مبهم  در اعماقِ  شبی  تارم
که تنها مونسم بوده فقط اشعار و اشعارم
منی که رفتم از یادت ولی هرروزو هرساعت
به گِردِ خاطراتِ  تو  فقط  چرخیده  پرگارم
فقط یاد تو  درمان شد برای  قلبِ  بیمارم
خودت هم خوب میدانی که از غیرِتو بیزارم
نمی دانم چه میجویم در این تاریکیِ شبها
که می دانم نمی آیی  ولی تا صبح  بیدارم
که میدانم نخواهد شد دلت درگیرِ چشمانم
وَ دست از  آرزوی خود  کماکان بر نمی دارم
چه آوردی سرِ قلبم که دریک لحظه جامانده
وَ دیگر روز و شب ها را فقط بر روی تکرارم
قسم دادی مرا  گفتی  نباشم  بر سر راهت
نباشم  منتظر  وقتی  نمی آیی به  دیدارم
قسم خوردم که باعشقم تو را دیگر نیازارم
اگر حتی بمیرم هم  نگویم دوستت دارم