تا حالا شده وسط خندهات بغض کنی؟بعد بلند بخندی که بگی اشکا

تا حالا شده وسط خندهات بغض کنی؟بعد بلند بخندی که بگی اشکات مال خندس؟
تا حالا شده یهو به ی جا خیره شی؟بعد اطرافیانت داد بزنن:"هوی!حواست کجاس؟!" تو هم بگی ببخشید و بعد سعی کنی وانمود کنی که به چیزی فکر نمی کنی و به حرف طرف گوش میدی؟
تا حالا شده اشکات بریزن بعد وقتی بقیه ازت می پرسن چته،تو لبخند می زنی و می گی نمی دونم؟!
تا حالا شده به خاطر این که ناراحتی عذرخواهی کنی؟
تا حالا شده رو ی اهنگ خاص قفل کنی،با این که می دونی اشکتو در میاره و هزاران خاطررو جلو چشات میاره ولی باز همون اهنگو گوش بدی؟
تا حالا شده این قدر اشک تو چشات باشه فقط سرتو به آسمون بگیری که نریزن بعد بخوری زمین؟
تا حالا شده واست مهم نباشه چه اتفاقی واست میوفته؟
تا حالا شده دلت بخواد جیغ بزنی،بدویی و بگی ولم کنین تورو خدامن دیگه خسته شدم؟دیگه ولم کنیندیگه نمی تونم؟
فکر کنم واسه من همه اینا تاحالا شده