رهت جوری که نبو تِر وُ نشونی اثرش

رهت جوری که نبو تِر وُ نشونی اثرش
تا نجورم مو که آویدمه هی در وَ درش

مث دینشته سرِ تش دلم ایسوزه مدام
تا بریزهِ یه نفر نصفه شویی او وَ سرِش

تو که رهتی شو وُ رو بعد تو پِر پِر کردُم
مث مرغی که یه تیری بخرهِ بال و پرش

نخشم مثله یه رعیت که سرش زِر تیغه
کُر خان هم لکه یِ ننگه نها دم دووَرش

نخشم مثل یه دوتر که کُکا خین کرده
ایل مقتول اِخِن هم تِلِی خین بُوَرش

نخشم مثل یه چیپون که بزش لا وابه
وُ یه گرگی سَرِ کوهی بُزه در جا بخرش

نخشم مثل یه پیری پَرِ پَرگِی یه ولات
تَک و تی نا که زواری دَ نیفته گذرش

چی کُناری که فقط بَرد وَ مازش خرده
تا بیفتهِ وُ بچینن همه هم هی ثمرش

مث دالوی کَری کهِ کُرِ سربازش مُرد
بُی اشارهِ یه جماعت رِسنادن خَوَرِش

نخشم مثل فقری که تِکی داده وَ غم
تش گرفتهِ همه یِ دار و ندار و کپرش

نخشم مثل یه گُی کهِ سَرِ زا جون داده
وَر تِیَش حاصل ده ماه وَ عمرش گووَرش

کاش وابو یه نفر وَت برسونهِ حالُم
دیر آویدِی و رَه زونِی و زورِ کمرش
سرگشته #سهراب_عرب_زاده