بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
الف) - بسیارند کسانی که حتی از آیات قرآن مجید و احادیث اهل عصمت صلوات الله علیهم اجمعین، علیه مسلمانان و حتی علیه خودِ اسلام سوء استفاده می‌کنند! خداوند سبحان فرمود: آنها قلب‌هایشان مریض است!
ب) - آیا یقین دارید که این توصیف از اوست؟!
به دو نکته مهم توجه نمایید تا بعد در حدّ اجمال به شرح بپردازیم:
یک) - این که چه گروهی از چه جملاتی چه سوء استفاده‌هایی می‌کنند، اصلاً ملاک تفسیر، تحلیل یا نقد نمی‌باشد؛ گروه‌های بسیاری بوده و هستند که حتی از آیات قرآن کریم سوء استفاده می کنند. اینها اساساً نه اسلام را می شناسند و قبول دارند و نه می‌فهمند که سید جمال‌الدین اسدآبادی چه گفته و چرا گفته و نه اصلاً برایشان مهم است، بلکه فقط و فقط دنبال ضد تبلیغ علیه اسلام و مسلمانان هستند، آن هم به نفع غرب. و البته غرب‌زدگانِ خودزن، زیاد بوده و هستند.
دو) - اگر چه احتمالاً این جمله از محمد عبده می‌باشد، اما باید توجه داشت که گفته‌های مشاهیری چون جمال الدین اسدآبادی نیز وَحی مُنزل نیست که گفته شود: هر چه گفته‌اند، درست و کامل و جامع است، پس حالا ببینیم که چرا چنین گفته‌اند؟. چه بسا به لحاظ خاصی گفته باشند چه بسا چند موضوع را دیده و به کل تعمیم داده باشند که البته خطاست - و چه بسا از اساس خطا گفته باشند - و یا اساساً سخنی به آنها نسبت داده شده باشد!
سید جمال‌الدین اسد آبادی:
ابتدا باید دقت نمود که اولاً جمال الدین اسدآبادی، چگونه شخصیتی بود؟ چه دیدگاه‌هایی داشت؟ چه اهدافی در سر داشت؟ چه مسائلی را در اولویت می دید؟ به کجاها سفر کرد؟ در چه برهه هایی سفر نمود؟ چه دید، چه گفت و چرا چنین گفت؟
سید جمال الدین اسدآبادی، در آبان 1217 شمسی، در همدان به دنیا آمد و یک ایرانیِ مسلمانِ نابغه‌ای بود که البته همیشه دغدغه اصلاح جوامع اسلامی و نجات آنها از جهل و نیز استعمار انگلیس را در سر داشت.
اولین سفرش پس از تهران، قزوین، بروجرد و ... در ایران و نجف اشرف در عراق، در 16 سالگی به هندوستان بود و دغدغه او این بود که چرا این ملت کثیر، نمی‌توانند از یوغ سلطه انگلیس خارج شوند؟!
وی سپس به افغانستان سفر کرد، افغانستانی که به تازگی و با تحریک انگلیس از ایران جدا شده بود و نیمه استقلالی یافته بود. او در این سفر، همّ خود را بر آگاه کردن سران افغان، از توطئه‌ها‌ی انگلیس معطوف نمود. توطئه‌هایی که هنوز هم افغانستان درگیر آن است.
سپس به مصر رفت و پس از مدتی فعالیت سیاسی، به هندوستان بازگشت و برای چندمین بار به دستور انگلیس از هندوستان اخراج شد.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
الف) - بسیارند کسانی که حتی از آیات قرآن مجید و احادیث اهل عصمت صلوات الله علیهم اجمعین، علیه مسلمانان و حتی علیه خودِ اسلام سوء استفاده می‌کنند! خداوند سبحان فرمود: آنها قلب‌هایشان مریض است!
ب) - آیا یقین دارید که این توصیف از اوست؟!
به دو نکته مهم توجه نمایید تا بعد در حدّ اجمال به شرح بپردازیم:
یک) - این که چه گروهی از چه جملاتی چه سوء استفاده‌هایی می‌کنند، اصلاً ملاک تفسیر، تحلیل یا نقد نمی‌باشد؛ گروه‌های بسیاری بوده و هستند که حتی از آیات قرآن کریم سوء استفاده می کنند. اینها اساساً نه اسلام را می شناسند و قبول دارند و نه می‌فهمند که سید جمال‌الدین اسدآبادی چه گفته و چرا گفته و نه اصلاً برایشان مهم است، بلکه فقط و فقط دنبال ضد تبلیغ علیه اسلام و مسلمانان هستند، آن هم به نفع غرب. و البته غرب‌زدگانِ خودزن، زیاد بوده و هستند.
دو) - اگر چه احتمالاً این جمله از محمد عبده می‌باشد، اما باید توجه داشت که گفته‌های مشاهیری چون جمال الدین اسدآبادی نیز وَحی مُنزل نیست که گفته شود: هر چه گفته‌اند، درست و کامل و جامع است، پس حالا ببینیم که چرا چنین گفته‌اند؟. چه بسا به لحاظ خاصی گفته باشند چه بسا چند موضوع را دیده و به کل تعمیم داده باشند که البته خطاست - و چه بسا از اساس خطا گفته باشند - و یا اساساً سخنی به آنها نسبت داده شده باشد!
سید جمال‌الدین اسد آبادی:
ابتدا باید دقت نمود که اولاً جمال الدین اسدآبادی، چگونه شخصیتی بود؟ چه دیدگاه‌هایی داشت؟ چه اهدافی در سر داشت؟ چه مسائلی را در اولویت می دید؟ به کجاها سفر کرد؟ در چه برهه هایی سفر نمود؟ چه دید، چه گفت و چرا چنین گفت؟
سید جمال الدین اسدآبادی، در آبان 1217 شمسی، در همدان به دنیا آمد و یک ایرانیِ مسلمانِ نابغه‌ای بود که البته همیشه دغدغه اصلاح جوامع اسلامی و نجات آنها از جهل و نیز استعمار انگلیس را در سر داشت.
اولین سفرش پس از تهران، قزوین، بروجرد و ... در ایران و نجف اشرف در عراق، در 16 سالگی به هندوستان بود و دغدغه او این بود که چرا این ملت کثیر، نمی‌توانند از یوغ سلطه انگلیس خارج شوند؟!
وی سپس به افغانستان سفر کرد، افغانستانی که به تازگی و با تحریک انگلیس از ایران جدا شده بود و نیمه استقلالی یافته بود. او در این سفر، همّ خود را بر آگاه کردن سران افغان، از توطئه‌ها‌ی انگلیس معطوف نمود. توطئه‌هایی که هنوز هم افغانستان درگیر آن است.
سپس به مصر رفت و پس از مدتی فعالیت سیاسی، به هندوستان بازگشت و برای چندمین بار به دستور انگلیس از هندوستان اخراج شد.(ادامه دارد...)
۱۳۶
۲۲ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.