من بلدم یک شبه، خط بکشم روی آدم ها، یک شبه فراموششان کنم

من بلدم یک شبه، خط بکشم روی آدم‌ها، یک‌شبه فراموششان کنم و یک شبه جوری رفتار کنم که انگار از اول هم نمی‌شناختمشان.

من هرگز حساب دقیقی روی آدم‌ها باز نمی‌کنم، از هیچ‌کس در ذهنم، تصورات مافوق‌بشرگونه نمی‌سازم و هیچ چیز را از هیچ‌کس بعید نمی‌دانم.
من آدم‌ها را نه شبیه به یک عکس روتوش شده‌ی بی‌نقص، که شبیه به یک آدم زنده و در حال دگرگونی پذیرفته‌ام و هر آن، آماده‌ام برای رونمایی از ایرادات احتمالی‌شان.

آدم‌ها که خدا نیستند! چشم باز می‌کنی و می‌بینی که یک شبه گند زده‌اند به تصوراتی که از آن‌ها داشتی، گند زده‌اند به اعتماد تو و گند زده‌اند به تمامِ تمایزی که میان آن‌ها و سایر آدم‌ها قائل می‌شدی.
آدم‌ها یک شبه ثابت می‌کنند که هیچ فرقی با دیگرانی که هیچ فرقی برای تو ندارند، نداشتند!

آدم‌ها که خدا نیستند! می‌نشینند توی خلوت دنج خودشان و برای تغییر دنیا و سبک زندگی‌شان و برای کمی حظ و التذاذ بیشتر، تصمیمات جدید و عجیب می‌گیرند و به تنها چیزی که فکر نمی‌کنند تصورات و باورهای توست!
‌