بزرگ که شدم آسمان هم تار شد ستاره های کودکی ام یک به یک اُفول کردند تو را درشب های بارانی گم کردم دلم ولی روشن است ماه پشت ابر نمی ماند...!
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.