عاشقانه

ميگم دلبر
شبيهِ هواىِ بهآر نبآش كه تكليفش بآ خودشم مشخص نيست!
صبح اَبره
ظهر آفتآبه
عصر بآرونه
شب مهتآبه
دلبر شبيهِ بهآر نبآش كه ميشينه رو مبل دو دقيقه بعد نظرش عوض ميشه لباس عوض ميكنه كفش رفتن به پا ميكنه ده قدم ميره جلو شك ميكنه دوباره برميگرده ميشينه رو مبل.
دلبر يا بمون يا برو
آدم زياد هوا به هوا شه...صبح سردىِ ابر رفتن بزنه به تنش ظهر گرمىِ آفتابِ موندن هى سردوگرم شه قلبش سرمآ ميخوره ترك برميدآره ديگه نميتونه اعتماد كنه به هيچ دوست داشتنى.
دلبر نكنه بى اعتمادم كنى به دوست داشتنت؟
بهآره...بهآر نبآش!