حیرت آور است که میتوانیم...

حیرت آور است که میتوانیم...
ﻫﻢ ﺁﺷﭙﺰ ﺑﺎﺷﯿﻢ
هم نظافتچی منزل
هم مربی ﻓﺮﺯﻧﺪ
هم مونس همسر
ﻫﻢ کمک ﺧﺮﺝ خانواده
هم خدمتگزار جامعه
هم ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺧﻮﺵ گفتار

ﻭ اﻣــﺎااا...

هنوﺯ گل لبخند بر صورت داریم
نجیب و وفادار میماﻧﯿﻢ
صبوری میکنیم
کانون ﺧﺎنه ﺭﺍ گرﻡ ﻭ ﭘﺮ مهر نگاه میداریم
رنجها را به جان میخریم
تبعیضها ﺭﺍ ﻃﺎقت میاوریم
ﺩﺭ ﺭﺍهرﻭهاﯼ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ بدنبال حقهای ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﻣﺎﻥ میدویم

ﻭ با ﺍینهمه، فقط …
ﮔﺎهی ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍشک ﻣﯿﺮﯾﺰﯾﻢ
ﮔﺎهی ﭘﺎﯼ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺑﻪ خدﺍ شکاﯾﺖ میکنیم
ﮔﺎهی ﮔﻮشه ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩﺍﯼ، مسجدی میخزیم ﻭ بغضهاﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻻ‌ﯼ ﭼﺎﺩﺭمان ﻣﯽتکانیم

ﻭ هنوﺯ ﺯﻥ هستیم، انسانی خستگی ناپذیر ...

براستی زن بودن چه غرامت سنگینی دارد!