بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
ج) - اگر بخواهیم با دقت بیشتری به این آیه توجه کنیم، می‌گوییم: نه تنها خداوند متعال نفرموده که این رضایت ابدی است، بلکه حتی تصریح کرد که در میان بیعت کنندگان نیز فقط از همان هایی که مؤمن بودند، راضی شد. رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ . چرا که می‌شود کسی نه به خاطر خدا، بلکه به خاطر حالات دیگری چون ترس یا نفاق،و یا برای اهداف دیگری بیعت نموده و یا کار شایسته ای انجام دهد.
بسیاری از مردم، کارهای خوب و شایسته ای را با اهداف متفاوتی انجام می دهند، اما خداوند متعال از کسی راضی است و قبول می‌نماید که ایمان و عمل صالح را با هم داشته باشد،وگرنه عمل خوب از آدم بد بی‌ایمان، نه تنها پذیرفته نیست، بلکه حبط گردد.
به این آیه که به قبولی عمل خوب، به شرط ایمان تصریح نموده دقت نمایید :
وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا - و كسانى كه كارهاى شايسته كنند چه مرد باشند يا رن، در حالى كه مؤمن باشند،آنان داخل بهشت مىشوندو به قدر گودى پشت هسته خرمايى مورد ستم قرار نمى‌گيرند.(سوره نساء آیه 124)
بنابراین مهم این است که در میان بیعت کنندگان، چه کسانی ایمان به خدا، رسول خدا صلوات الله علیه و آله، معاد، قرآن و داشتند؟ و البته شاخصه‌های ایمان و مؤمن نیز در قرآن کریم بیان شده است که اصل اساسی آن تسلیم، اطاعت و تبعیت از رسول خدا صلوات الله علیه و آله، برای همیشه و در تمامی مواضع می باشد، نه این که در امری بیعت کنند، در امر دیگری بیعت بشکنند!حال خواه شیعه باشند یا سنّی - در گذشته و عصر وحی باشند، یا اکنون، یا در آینده.
د) - در این آیه فرمود که از مؤمنان بیعت کننده در آن واقعه راضی شد؛ نه اشاره‌ای به رضایت ابدی شده است و نه اشاره‌ای به رضایت در هر امری شده است، بلکه از این بیعت مؤمنان راضی شد.
بدیهی است که همان مؤمن بیعت کننده، اگر لحظه،روزیاسال بعد، مرتکب معصیتی گردد،یا نقض عهدی نماید،خداوند سبحان از آن گناه ونقض عهداو اوناراضی خواهد بود والبته اگراستغفار و توبه نکند، معذب خواهد بود.آیا این معارف در قرآن کریم نیامده و یا آنها نخوانده‌اند؟!
بازگشت از دین و ایمان : خداوند متعال، برای هیچ احدی حتی معصومین علیهم السلام، ضمانت نکرده است که همیشه مؤمن باقی می‌مانند و اگر نمانند نیز فرقی ندارد و خدا هم چنان از آنها راضی خواهد بود! این که اساساً با عقل، علم، حکمت و عدل انسانی نیز منافات دارد، چه رسد به خداوند سبحان!(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
ج) - اگر بخواهیم با دقت بیشتری به این آیه توجه کنیم، می‌گوییم: نه تنها خداوند متعال نفرموده که این رضایت ابدی است، بلکه حتی تصریح کرد که در میان بیعت کنندگان نیز فقط از همان هایی که مؤمن بودند، راضی شد. رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ . چرا که می‌شود کسی نه به خاطر خدا، بلکه به خاطر حالات دیگری چون ترس یا نفاق،و یا برای اهداف دیگری بیعت نموده و یا کار شایسته ای انجام دهد.
بسیاری از مردم، کارهای خوب و شایسته ای را با اهداف متفاوتی انجام می دهند، اما خداوند متعال از کسی راضی است و قبول می‌نماید که ایمان و عمل صالح را با هم داشته باشد،وگرنه عمل خوب از آدم بد بی‌ایمان، نه تنها پذیرفته نیست، بلکه حبط گردد.
به این آیه که به قبولی عمل خوب، به شرط ایمان تصریح نموده دقت نمایید :
وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا - و كسانى كه كارهاى شايسته كنند چه مرد باشند يا رن، در حالى كه مؤمن باشند،آنان داخل بهشت مىشوندو به قدر گودى پشت هسته خرمايى مورد ستم قرار نمى‌گيرند.(سوره نساء آیه 124)
بنابراین مهم این است که در میان بیعت کنندگان، چه کسانی ایمان به خدا، رسول خدا صلوات الله علیه و آله، معاد، قرآن و داشتند؟ و البته شاخصه‌های ایمان و مؤمن نیز در قرآن کریم بیان شده است که اصل اساسی آن تسلیم، اطاعت و تبعیت از رسول خدا صلوات الله علیه و آله، برای همیشه و در تمامی مواضع می باشد، نه این که در امری بیعت کنند، در امر دیگری بیعت بشکنند!حال خواه شیعه باشند یا سنّی - در گذشته و عصر وحی باشند، یا اکنون، یا در آینده.
د) - در این آیه فرمود که از مؤمنان بیعت کننده در آن واقعه راضی شد؛ نه اشاره‌ای به رضایت ابدی شده است و نه اشاره‌ای به رضایت در هر امری شده است، بلکه از این بیعت مؤمنان راضی شد.
بدیهی است که همان مؤمن بیعت کننده، اگر لحظه،روزیاسال بعد، مرتکب معصیتی گردد،یا نقض عهدی نماید،خداوند سبحان از آن گناه ونقض عهداو اوناراضی خواهد بود والبته اگراستغفار و توبه نکند، معذب خواهد بود.آیا این معارف در قرآن کریم نیامده و یا آنها نخوانده‌اند؟!
بازگشت از دین و ایمان : خداوند متعال، برای هیچ احدی حتی معصومین علیهم السلام، ضمانت نکرده است که همیشه مؤمن باقی می‌مانند و اگر نمانند نیز فرقی ندارد و خدا هم چنان از آنها راضی خواهد بود! این که اساساً با عقل، علم، حکمت و عدل انسانی نیز منافات دارد، چه رسد به خداوند سبحان!(ادامه دارد...)
۷۲۴
۲۷ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.