در فقیه از امام صادق سلام الله علیه که خدا تبار و ت

در فقیه (۵۱) از امام صادق سلام الله علیه که خدا تبارك و تعالی به موسی بن عمران علیه السلام  وحی کرد استخوانهای یوسف علیه السلام را از زمین مصر بر آرد و بر آمدن ماه را وعده این کار کرد و پس افتاد و او پرسید از کسی که جای استخوان يوسف را بداند ، گفتند پیره زنیست که میداند ، او را خواست و پیره زنی زمین گیر و نابینا بود، فرمودش
تو کور محل استخوانهای یوسف را میدانی ؟
گفت : آری ، فرمود بمن خبرش ده ،
گفت : ندهم تا چند خصلت بمن بدهی ، پایم را آزاد کنی و چشمم را بینا ، ,و جوانیم را بر گردانی ، و مرا با خود بهشت بری .
این سخن بر موسی علیه السلام گران آمد ، و خدا عزوجل" به او وحی کرد همانا تو بر عهده من باو میدهی، هر چه خواهد به او بده .
وی پذیرفت و آن پیره زن بگور یوسفش رهنمود، و او را از کنار نیل در صندوق مرمری بر آورد ، و چونش بر آورد ماه در آمد، و او را بشام برد .
بحار:ج۱۴ص۱۵۰و۱۵۱

صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین
ارباب ما معلم عیسی بن مریم است

عیسی اگر در اخر عمرش به عرش رفت
قنداقه ی حسین شرف عرش اعظم است

با یوسفش مقایسه کردم نگار گفت
او شاه مصر باشد و این شاه عالم است

ما را نیاز سیر چمن نیست در بهار
روی حسینیان گل و این اشک شبنم است

ای صاحب عزا به عزاخانه ها بیا
یاران سینه زن همه در زیر پرچم است

گر وعده ی بهشت به ما می دهد بهار
ما نیستیم طالب رضوان,مسلم است

بر عاشقان سیاحت گلشن حرام شد
خاکم به سر که قامت سرو علی خم است

ای آب بس کن این همه جوش و خروش را
در پیش چشم ما علی اصغر مجسم است

سقا ز تشنگان حرم شرمسار شد
شرمنده ی خجالت او نهر علقم است

ساقی تشنه ,تشنه برون آمد از فرات
قربان غیرتش شود عالم اگر کم است

چون محتشم بخوان به پیمبرکلامیا
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است