من آدمها رو ميبخشم، اما معنيش اين نيست كه رفتارشون رو ميپ

من آدمها رو ميبخشم، اما معنيش اين نيست كه رفتارشون رو ميپذيرم و بهشون اعتماد ميكنم. اونهـا رو به خاطر خودم ميبخشم، كه بتونم رها كنم و به زندگيم ادامه بدم.

جاده‌ای که انسان
برای خروج از غم و اندوه در آن سفر می‌کند
هرگز مستقیم نیست...
روزهای خوب و روزهای بد وجود دارند.
اگر امروز یک روز بد است،
مثل پیچ جاده، بـاید از آن عبور کرد
و به سلامت به مقصد رسید.

همه‌ٔ ما تـا زنده‌ایم
بین اوقاتِ غم و شادی تاب می‌خوریم
درست مثلِ گذشتِ روزگار
که بر محورِ شب و روز تاب می‌خورد
زندگی یک تابِ بازی است
دنیا ما را بین غم و شادی تاب می‌دهد
تا یاد بگیریم چگونه به تعادل برسیم
غم و شادی بـه نوبت فرا می‌رسند
باید هنگامِ شادی با فروتنی
و هنگامِ غم با اُمید
خودمان را محکم نگه داریم
و به خدا مطمئن باشیم
که ما را نخواهد انداخت
پس با آرامش و اطمینان بازی کنیم

درست بـودنِ اتفاقات و جریان زندگی به معنای این نیست که قرار است اتفاقاتِ دنیا به کام ما باشد!
اتفاقات تلخ و تجربه‌های دردناکی وجود داشته‌اند و وجود خواهند داشت.
اتفاقات لزوما "خوب" نیستند
اما قطعا "مفید" هستند.
در هر اتفاق، فرصتی بـرای شروعی جدید و تصمیم‌هایی جدیدتر وجود دارد. حتی در سخت‌ترین و دردناک‌ترین اتفاقات.

‌مهم‌ترین مهارت توی زندگی داشتن تعادله؛ 
مهربون باش، 
ولی نذار ازت سو استفاده کنن!! 
قانع باش، 
ولی از پیشرفتِ خودت دست نکش!!

صبور باش؛گاهی برای بهتر شدن، 
باید از بدترین شرایط عبور کرد!