عاشقانه

بگذار شڪایت ڪنم از چشم سیاهش
از دربدریهاے منو  طرز نگاهش
یک چند دقیقه  بزنم بر دل دریا
تا دست بشویم دل از عصیان گناهش
   آدم ،،،بشوم... شیفته ے سیب گلویش
ازچاله  بیفتم  به  زنخدانیِ  چاهش
شب تاسحر از آتش عشقش بگدازم
تاسربزند صبح من از شرقِ پگاهش
من خوشه ی اشکم که به خمخانه ی چشمش
جوشیدم و خورشید شدم در دلِ آهش