ای که رسوا می کند زیبایی ات طاووس را

ای که رسوا می کند زیبایی ات طاووس را

سحر چشمان تو رویا می کند کابوس را

مشکلات آب شیرین جهان حل می شود

با لبت وقتی ببوسی آب اقیانوس را

عینکت چون شیشه ی فانوس ، چشمت شعله است

شعله زیبا کرده بی شک شیشه ی فانوس را

بی گمان باید معین و دهخدا معنی کنند

با تماشای تو از نو واژه ی افسوس را


#F