تحقیقات جدید نشان میدهند که پیری مغز به گذر زمان مربوط ن

تحقیقات جدید نشان می‌دهند که پیری مغز به گذر زمان مربوط نیست، بلکه به یکنواختی و قابل پیش‌بینی بودن زندگی بستگی دارد. وقتی روزها شبیه هم می‌شوند و چالش یا تجربه جدیدی وجود ندارد، مغز برای صرفه‌جویی در انرژی، فقط از مسیرهای عصبی قدیمی استفاده می‌کند. این امر منجر به کاهش انعطاف‌پذیری عصبی و افت عملکرد شناختی می‌شود.

در سطح عصب‌شناختی، مواجهه با محرک‌های جدید، سیستم پاداش دوپامینرژیک مغز (مسیر VTA به nucleus accumbens و قشر پیش‌پیشانی) را فعال می‌کند. ترشح دوپامین افزایش یافته، یادگیری و تشکیل حافظه جدید را تسهیل می‌کند.
در مقابل، محیط‌های یکنواخت سطح دوپامین را کاهش داده و باعث افت انعطاف‌پذیری شناختی می‌شوند.
مطالعات fMRI نشان می‌دهند افرادی که به یادگیری مداوم می‌پردازند، فعالیت بیشتری در نواحی کلیدی مغز دارند.

نتیجه این است: جوان ماندن مغز به تجربه چیزهای جدید مانند یادگیری زبان، سفر به مکان‌های ناشناخته و گفتگو با افراد متفاوت وابسته است.
تازگی، واقعی‌ترین ضدپیری ذهن است.

منبع https://www.frontiersin.org/journals/aging-neuroscience/articles/10.3389/fnagi.2024.1428244/full