پس از سفرهای بسیار و

پس از سفرهای بسیار و
عبور از فراز و فرود امواج این دریای توفان‌خیز،
بر آنم که
در کنار تو لنگر افکنم؛
بادبان برچینم؛
پارو وانهم؛
سُکان رها کنم؛ 
به خلوت لنگرگاهت درآیم و
در کنارت پهلو گیرم

آغوشت را بازیابم:
استواری امن زمین را
زیر پای خویش.