سیدتقیسیدی

ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﯿﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻫﺎ
ﻣﺜﻞ ﺍﺯ ﻧﻮ ﺩﯾﺪﻥ ﺻﺪﺑﺎﺭﻩ ﯼ "ﺍﺧﺒﺎﺭ " ﻫﺎ

ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺳﺮﺩﯼ ﺩﻝ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﯾﺦ ﻣﯿﺰﻧﺪ
ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﺎ ، ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﺍﯾﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻫﺎ

ﻫﺮ ﺷﺒﻢ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﻭ ﺑﯽ ﺣﺎﺻﻠﯽ
ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻨﺪ ﺟﺰ ﺷﺐ ﮐﺎﺭﻫﺎ

ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻟﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﭼﻮﻥ
"ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ " ﺷﺪﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻫﺎ

ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﻭﺭﮐﯽ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﯾﺎﺩﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩﯼ ﻭﻟﯿﮑﻦ ﻣﺜﻞ ﻣﻬﻤﺎﻧﺪﺍﺭﻫﺎ

ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﯾﺪﯼ ﻣﻦ ﺩﻟﯽ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﻢ
ﺑﻐﺾ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺭﯼ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺑﺎﺭﻫﺎ

#سید_تقی_سیدی