عصر عصر تنهاییست

🍁 عصر عصر تنهایی‌ست
نگاه که کنی می‌بینی همه ترجیح میدهند صندلی جلوی تاکسی بنشینند...
همه تلاش می‌کنند آهنگهاشان را تنهایی گوش بدهند... هیچکس دوستی را برای همیشه‌اش نگاه نمی‌دارد، چون اینجور چیز‌ها تاریخ مصرف‌شان گذشته...
وسیله‌های آشپزخانه نیازی به مادر ندارند و دوربین‌های عکاسی نیازمند کسی نیست که بتواند بگوید: سه، دو، یک...
خودت نگاه کن میبینی، سلفی‌ها و مونوپاد‌ها چقدر خوب تنهایی را حفاظت میکنند تا مجبور نشوی از رهگذری در پارک خواهش کنی پرتره زیبایی از دوستی‌هایتان رسم کند و مجبور نشوی لبخندی از اجبار تحویلش بدهی....
چون نه دوستی هست نه رهگذری٬ همه رهگذر‌ها درحال چک کردن پیام هستند...
هرکدام از سرنشینان تاکسی آهنگی را به تنهایی گوش می‌دهند...
اگر خدایی ناکرده روزی از اجبار سوالی از کسی پرسیدی حتما بابت خدشه‌دار شدن حریم وسیع تنهایی‌اش مفصل عذر بخواه...
یادت باشد که آن چند نفری را که هنوز دوروبرت هستند نپرانی...🍁