اگر از من بپرسند بدترین چیز چیست

اگر از من بپرسند بدترین چیز چیست؟
کلمه انتظار را به کار میبرم.
انتظار به هر شکلی باشد فجیح هست حتی برای آن دختر کلاس اول ابتدایی که در انتظار است پدرش با آن ماشین قراضه‌شان آن طرف خیابان مدرسه دور از چشم همکلاسی هایش پارک کند و دختر سریع برود و سوار شود تا خجالت نکشد.
یا حتی فردی که در انتظار آن رفیق دیرینه ایی است که بخاطر درس‌هایش گوشی‌اش را کنار گذاشته و نمی‌تواند خبر بگیرد.
انتظار برای یک لحظه زندگی کردن انتظار برای کمرنگ شدن درد عشقی که قول داده بود بماند و نماند.
انتظار برای رسیدن به یک هدف ، شغل مورد علاقه‌ات ، رشته دانشگاهی مورد علاقه‌ات ، شخص مورد علاقه‌ات ، ...
و درست همان موقع که در یک قدمی اهدافت ایستاده ای همه چیز جلوی چشمانت فرومیپاشد؛ درست همینجاست که یک آدم منتظر تبدیل میشود
به یک آدم خنثی.
به آدمی که باور نه! عادت کرده است
به نبودن ها به نداشتن ها
اما ته دلش هنوز هم منتظر است شاید منتظر خوشبختی شاید هم مرگ.

«ر.کاف»

«نون.خ»
https://wisgoon.com/narges.ii
۰۰:۰۰