روم ا ان ا

ﻣﯽ روم اﻣﺎ ﺑﺪان ﯾﮏ ﺳﻨﮓ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﮑﺴﺖ

آﻧﭽـــــﻨﺎن ﮐﻪ ﺗﺎرو ﭘﻮد ﻗﻠﺐ ﻣﻦ از ﻫــــﻢ ﮔﺴﺴﺖ

ﻣﯽ روم ﺑﺎ زﺧﻢ ﻫـــــﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ از ﯾﮏ ﺳﺎل ﺳﺮد

آن ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻓﯽ ﮐﻪ آﻣـــــﺪ آﺷـــــــﯿﺎﻧﻢ را ﺷﮑﺴﺖ

ﻣﯽ روم اﻣﺎ ﻧﮕﻮﯾــــــــﯽ ﺑﯽ وﻓــــــﺎ ﺑﻮد و ﻧﻤــــﺎﻧﺪ

از ﻫﺠﻮم ﺳﺎﯾﻪ ﻫــــﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﮕــــــﺎﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ

راﺳــــــﺘﯽ : ﯾﺎدت ﺑﻤــــــــﺎﻧﺪ از ﮔـﻨﺎﻩ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ

ﺗﺎول ﻏــــــﺮﺑﺖ ﺑﻪ روی ﺑﺎغ اﺣﺴــــــﺎﺳﻢ ﻧﺸﺴﺖ

ﻃـــــــﺮح وﯾﺮان ﮐـــﺮدﻧﻢ اﻣﺎ ﻋﺠﯿﺐ و ﺳــــــﺎدﻩ ﺑﻮد

روی ﺟﻠﺪ ﺧﺎﻃــــﺮاﺗﻢ دﺳﺖ ﻃﻮﻓــــــﺎن ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺖ