تسبیح یعنی اینکه حضرت حق از هر نقص و احتیاجی منزه است، یع
تسبیح یعنی اینکه حضرت حق از هر نقص و احتیاجی منزه است، یعنی جامع جمیع صفات و جامع جمیع کمالات است. در شبانه روز ما چندین بار میگوییم: «سبحان ربی العظیم وبحمده» یا« سبحان ربی الأعلی و بحمده». همین را میخواهیم بگوییم که: «خدایا! تو از هر عیب و نقصی منزهی»؛ مثلاً فقر یک عیب است، جهل عیب است، عجز عیب است و حضرت حق ـ جلت عظمته ـ هیچ یک از این عیوب را ندارد. خداوند در منتهی درجه قدرت و کمال و علم قرار دارد.#معنای_تسبیح
۲۵۵
۱۶ بهمن ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.