درگذشت هایده

درگذشت هایده
در عصر طلایی هنرمندان و خوانندگان ایران که علی الظاهر قرار نیست تکرار هم شود بزرگان بسیاری ظهور کردند.از بازیگرانی چون کشاورز ، وثوق ، فردین و مشایخی تا نقاشانی چون فرشچیان و خوانندگان حنجره طلایی چون داریوش ، سیاوش گوگوش و هایده....
امروز سالمرگ هایده است که با وجود آنکه سه دهه از مرگ او میگذرد هنوز صدایش تازه است.
پیش از آنکه هایده (نام اصلی معصومه دده بالا) به جرگهٔ آوازخوان‌های مشهور بپیوندد، خواهر جوانترش مهستی مشهور بود. هایده نزد استادان موسیقی ایرانی شاگردی کرد؛ وی آموزش را با علی تجویدی، مربی آواز و آهنگساز شروع کرد، او کسی بود که با دلکش نیز کارکرده بود و همین تجویدی بود که هایده را کشف کرد. هایده، آنگونه که خود به کرات در چندین مصاحبه متذکر شده است، تحت تأثیر صدای پر قدرت و شیوهٔ آوازخوانی دلکش روی به عالم موسیقی آورد. وی در ۱۳۴۷، فعالیت حرفه‌ای خود را با خواندن ترانه «آزاده» آغاز کرد.
وی پس از اجرای چندین اثر دیگر از تجویدی و دیگر آهنگسازان بنام، از جمله همایون خرم، در برنامه گل‌ها، از نخستین سال‌های دهه ۱۳۵۰ به خواندن ترانه‌های پاپ علاقه‌مند شد. هایده در شهریور ۱۳۵۷، چندین ماه پیش از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، ایران را به مقصد بریتانیا ترک کرد. او تا پایان عمر از این رویداد به عنوان تلخ‌ترین خاطره زندگی خود یاد کرد.
همکاری او با آهنگساز سرشناس ایرانی صادق نوجوکی پس از مهاجرت به آمریکا فزونی یافت بطوریکه منجر به رقم زدن آلبوم‌های «بزن تار» و «شب عشق» گردید. آلبوم «شب عشق» به‌عنوان پرفروش‌ترین آلبوم دههٔ شصت شرکت ترانه معرفی شد و همچنین از آلبوم «بزن تار» به عنوان آلبوم سال یاد شد.
سرانجام هایده در روز ۳۰ دی ماه۱۳۶۸ فردای اجرای کنسرت در باشگاه کازابلانکا در حومه سان فرانسیسکو، بر اثر سکته قلبی درگذشت. هایده را در گورستان وست وود در لوس آنجلس با حضور هزاران نفر از ایرانیان مقیم آمریکا به خاک سپردند. نکته جالب اینکه در تهران نیز علی‌رغم محدودیت‌های بسیار، گروهی از مردم در مسجدالجواد یاد او را گرامی داشتند. پژمان اکبرزاده فیلم مستندی دربارهٔ فعالیت‌های هنری و آثار هایده ساخته که در آمستردام اکران شد.