میشود ، با اطلسی ها قد کشید

میشود ، با اطلسی ها قد کشید
گاهگاهی شعری از،
مهربانی ها ،
دوستت دارم ها ،
از وسعت آبی دریاها سرود ،
میشود ، از قطره ی احساس ،
لابلای انعکاس آینه ،
زنجیره ای زیبا ز مروارید ساخت و
تن پوش اندام شقایق ها نمود.
میشود ، قانون پاییز را شکست .
میشود ، از فصل ِ رویش ها نوشت ....
میشود ، با رقص فصل مهربانی ،
انتظار ِ نغمه ی زیباترین آغاز را ،
معنا نمود .
میشود ، با هرم باران بهاری ،
رویش رنگین کمان مهر را ،
در ترجمانی از حضور یک گل سرخ ،
و در فواره ی نابترین گلواژه ها ،
پیدا نمود .
آری ، آری میشود ،
گاهی بسان ِ شاعر ِ افسانه ی آرش سرود :
" زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست
گر بیافروزیش
رقص شعله اش تا هر کران پیداست
ورنه خاموش است و
خاموشی گناه ماست "