روزهای خاکی

از بچگی کار کردم، پستی و بلندی های زندگی همیشه باهام بوده و هست و می‌دونم خواهد بود. بعد از دو دهه کار با کامپیوتر یا کارای فرم اداری چند وقت هست از جبر روزگار شدیم رفیق خاک و تراب و بتن. دنیای دیگه ای هست. امروز با کارگرها وسط بتن بودم و زیر برق آفتاب و از کل دنیا فارغ. حال دلم بهتره هرچند سخت و دور از خونه و غربت و ... .
راضیم به رضای حق
عزیزان زنده باشید و زندگی کنین، نایستین و حرکت کنین، شاید کاری که بخوای نیست اما هرکاری که میشه رو به بهترین شکل انجام بدید. روزهای خوب حتما میاد

دلتون شاد باشه و لبتون خندون و تنتون سالم و جیبتون پر برکت و پُر