پدر تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست

پدر تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست...

امّا به جرم پدر بودن همیشه باید ایستادگی کند ...

و با وجود همه مشکلات به تو لبخند زند تا تو دلگرم شوی...

که اگر بدانی چه کسی کشتی زندگی را از میان موج های سهمگین روزگار به ساحل ارام رویاهایت رسانده است...

« پدرت » را می پرستیدی ...