واقعا این تصویر خوشبختیه اگر صف شش تایی شش تا بچه گرس

واقعا این تصویرِ خوشبختیه؟! اگر صف شش تایی، شش تا بچه گرسنه هم بود باز تصویر خوشبختی بود؟!همه ی لحظات خانواده پرجمعیت همه اینقدر خوشحالند؟!وقتی امکانات ثابت هست و تعداد استفاده کننده ها رو بی رویه اضافه می کنیم، یعنی آدم ها رو خوشبخت تر کردیم؟!آیا وجود چند بچه می تونه امکانات خانواده رو هم بیشتر کنه؟!امکانات مادی رو شاید بشه زیاد کرد و یا کمک گرفت، اما برای امکانات احساسی هم میشه روش های افزایش پیدا کرد؟!یک زن و مرد بر فرض زنده موندن هر دوشون تا سن هیجده سالگی آخرین فرزند و توانایی و سلامت ذهنی ، توانایی سرویس دادن احساسی و توجه رو به چند بچه رو هم زمان دارند؟!!و سوال بسیار بسیار مهم...چرا در کمتر از بیست سال گذشته، سیاست های جهانی با چرخش صدوهشتاد درجه، به سمت تبلیغ این تصویر رفته؟!و دیگر کمتر ما تصویری از کودکان گرسنه،بیمار و محتاج حداقل ها در مقیاس جهانی می بینیم؟!!!آیا این کودکان دیگر وجود ندارند و یا صلاح به فراموش شدن آنهاست؟!!