عاشقانه

تا دیدمش کنار کس دیگری نشست
بند دل تکیده‌ی احساس من گسست
در ازدحام درد ، دلم آه می کشید ...
نارنج های«باغ ارم » داشت می شکست!
فواره ها برای دلم اشک‌ریختند
در پای هرزه گاهِ دلی سنگ و بت پرست
انگار در قفس خفه کردند ناگهان
آواز پر شکسته ی گنجشک های مست
تاب و توان عاشقی ام بیشتر نبود ...
افتاد ازطپش دل سردم، به گل نشست
تنها حضور واقعی ام با تو ، یک کلام
تصویر ‌مرگ پشت نگاهی شکسته است
ای کاش یک نفر ته این قصه گفته بود
پایان عشقِ ما شده یک «ارتفاع پست»