امام علی علیه السلام :

امام علی علیه السلام :
.
.
إنَّ اللّه َ تَبارَکَ وتَعالی لَو شاءَ لَعَرَّفَ العِبادَ نَفسَهُ ، ولکِن جَعَلَنا أبوابَهُ وصِراطَهُ ، وسَبیلَهُ والوَجهَ الَّذی یُؤتی مِنهُ ، فَمَن عَدَلَ عَن وَلایَتِنا أو فَضَّلَ عَلَینا غَیرَنا فَإِنَّهُم عَنِ الصِّراطِ لَناکِبونَ ، فَلا سَواءٌ مَنِ اعتَصَمَ النّاسُ بِهِ ، ولا سَواءٌ حَیثُ ذَهَبَ النّاسُ إلی عُیونٍ کَدِرَةٍ یَفرُغُ بَعضُها فی بَعضٍ ، وذَهَبَ مَن ذَهَبَ إلَینا إلی عُیونٍ صافِیَةٍ تَجری بِأَمرِ رَبِّها ، لا نَفادَ لَها ولاَ انقِطاعَ
امام علی علیه السلام :
.
.
اگر خداوند تبارک و تعالی بخواهد خود را به بندگانش می شناساند، لیکن ما را درها و راه خود گرداند و طریق و سویی قرار داد که از آن می آیند، پس هر که از ولایت ما کناره گیرد یا دیگری را بر ما برتری دهد از راه منحرف شده است. هر که مردم بدو چنگ در زنند در هدایت یکسان نیست و برابر نیستند کسانی که مردم را به چشمه های ناصافی راه برند که در یکدیگر می ریزند و کسی که با ما باشد به چشمه هایی گوارا می رسد که به امر پروردگار در جوشش است و هیچ خشکی و کاستی نپذیرد.
.
.
.
الکافی : 1 / 184 / 9 ، مختصر بصائر الدرجات : 55 کلاهما عن مقرن عن الإمام الصادق علیه السلام ، تفسیر فرات الکوفیّ : 143 / 174 عن الأصبغ بن نباتة نحوه .