دوستمان ندارند

دوستمان ندارند
ولی نگه مان میدارند!
عجیب است!
درحد یک دوست معمولی،باما برخورد میکنند
همانقدر دوستمان دارند...
اما یک وقت هایی،میزند به سرشان
جمله های قشنگ میگویند!
زنگ میزنند،صدایشان را به رخ بی تاب هایمان میکشند!
می مانند،و ماندگارمان میکنند!
اما،یک چیزی سر جایش نیست!
اگر اسمش عشق نیست،پس چیست!؟
با ما هستند،و با دیگران!
دردهایشان مال ما،خنده هایشان دیگران!
ما در کنار دیگران در زندگیشان هستیم!
دوستمان ندارید!
ولی باور کنید،
ما شما را،تک و تنها میخواهیم!
ما برای خودمان،میخواهیمتان!
برای دردهایمان...
برای روزهایمان...
برای ناز کردن هاو خریدن هایشان!
برای دیدنمان...
دوست داشتنمان....
.
دوستمان ندارید
وابسته مان نکنید!
نگذارید،با خیال خوش بودنتان
روی زندگی مان،اسمتان را بگذاریم
و
فکر کنیم کسی هست،که شاید دوستمان دارد!
.
به هر ادمی که تنهاست،شک کنید!
شک کنید،که با کسی زندگی میکند!
نفس میکشد!
میخندد!
شک کنید،یک نفر دوستش نداشته!
اما معلق نگه اش داشته!
انقدر که،فراموش کرده است
حتی خودش
و
زنده بودنش را...