احمد شهریار شاعر پاکستانی
آقای "سیّد احمد حسین حسینی" شاعر پاکستانی، با تخلص "احمد شهریار" زادهی ۴ تیر ماه ۱۳۶۲ خورشیدی، در شهر کویته است.
او پس از طی کردن مراحل مقدماتی تحصیل در زادگاهش، دورهی کارشناسی زبان و ادبیات اردو را در دانشگاه بلوچستان پاکستان به پایان رساند و سپس برای تحصیل علوم دینی به شهر مقدّس قم مهاجرت نمود.
شهریار که سرودن به زبان اردو را از سال ۱۳۷۷ خورشیدی آغاز کرده بود و پیش از مهاجرت به ایران توانسته بود به یکی از شناخته شدهترین شاعران جوان اردو زبان در سطح شبهقاره تبدیل شود.
وی در ایران سرایش شعر به زبان فارسی را آغاز و به سرعت توانست پلههای ترقی را طی کند، چنانکه امروز بسیاری از شاعران معاصر ایران، افغانستان و تاجیکستان، "احمد شهریار" را به عنوان نمایندهی شایستهی پارسیگویان پاکستان میشناسند و وی را بیاغراق، جانشین راستین "اقبال لاهوری" میدانند.
از شهریار، مجموعه شعری به نام "اقلیم" به زبان اردو (۱۳۹۲ خورشیدی، انتشارات مهر، کویته) و همچنین شعرهایی برای کودکان به همین زبان با عنوان "توحید مفضّل" منتشر شده است.
همچنین در طول حضورش در ایران، به ترجمهی چندین کتاب از زبان فارسی به زبان اردو همّت گماشته است؛ از جمله:
- نقشهای رنگرنگ، شامل گزیدهی شعر معاصر ایران
- دختران حوّا، شامل گزیدهی شعر زنان شاعر معاصر ایران
- آخرین سکانس دنیا، شامل گزیدهی سرودههای سپید دکتر علیرضا قزوه
- رنگینکمانی در مِه، شامل گزیدهی سرودههای سپید محمّدجواد آسمان
و ...
شهریار توانسته با سرودههای فارسیاش در جشنوارههای شعر ایران نیز برگزیده شود؛ جشنوارههایی مانند: «آیینهی مهر، اشراق، یار و یادگار، لبّیک یا حسین(ع)، اقبال لاهوری، امام موسی صدر، و...».
وی که اکنون عضو پیوستهی آکادمی ادبیات پاکستان و نیز عضو انجمن ادبی «بزمِ خسرو» در همین کشور است، در ایران مدیریت انجمن شعر و ادب مدرسهی علمیهی امام علی(ع) را بر عهده دارد.
◇ نمونهی شعر:
(۱)
من نیستم آنجا که عدم عینِ حضور است
عنقا ز منِ گم شده صد مرحله دور است
آن دل که جگر خون نتوان شد، دلِ خاک است
و آن لب که سخنساز نگردد، لبِ گور است
آنجا که مهیّاست مرا گوشِ شنیدن
آهنگِ سکوتم چه کم از شورِ نشور است؟
این خال و خدت باعثِ حیرانیِ کس نیست
خود را عبث آراستهای؛ آینه کور است
هر ذرّه زند کوسِ أناالشّمس و أناالعشق
باری، مژه بر هم نزنی! وقتِ ظهور است.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
او پس از طی کردن مراحل مقدماتی تحصیل در زادگاهش، دورهی کارشناسی زبان و ادبیات اردو را در دانشگاه بلوچستان پاکستان به پایان رساند و سپس برای تحصیل علوم دینی به شهر مقدّس قم مهاجرت نمود.
شهریار که سرودن به زبان اردو را از سال ۱۳۷۷ خورشیدی آغاز کرده بود و پیش از مهاجرت به ایران توانسته بود به یکی از شناخته شدهترین شاعران جوان اردو زبان در سطح شبهقاره تبدیل شود.
وی در ایران سرایش شعر به زبان فارسی را آغاز و به سرعت توانست پلههای ترقی را طی کند، چنانکه امروز بسیاری از شاعران معاصر ایران، افغانستان و تاجیکستان، "احمد شهریار" را به عنوان نمایندهی شایستهی پارسیگویان پاکستان میشناسند و وی را بیاغراق، جانشین راستین "اقبال لاهوری" میدانند.
از شهریار، مجموعه شعری به نام "اقلیم" به زبان اردو (۱۳۹۲ خورشیدی، انتشارات مهر، کویته) و همچنین شعرهایی برای کودکان به همین زبان با عنوان "توحید مفضّل" منتشر شده است.
همچنین در طول حضورش در ایران، به ترجمهی چندین کتاب از زبان فارسی به زبان اردو همّت گماشته است؛ از جمله:
- نقشهای رنگرنگ، شامل گزیدهی شعر معاصر ایران
- دختران حوّا، شامل گزیدهی شعر زنان شاعر معاصر ایران
- آخرین سکانس دنیا، شامل گزیدهی سرودههای سپید دکتر علیرضا قزوه
- رنگینکمانی در مِه، شامل گزیدهی سرودههای سپید محمّدجواد آسمان
و ...
شهریار توانسته با سرودههای فارسیاش در جشنوارههای شعر ایران نیز برگزیده شود؛ جشنوارههایی مانند: «آیینهی مهر، اشراق، یار و یادگار، لبّیک یا حسین(ع)، اقبال لاهوری، امام موسی صدر، و...».
وی که اکنون عضو پیوستهی آکادمی ادبیات پاکستان و نیز عضو انجمن ادبی «بزمِ خسرو» در همین کشور است، در ایران مدیریت انجمن شعر و ادب مدرسهی علمیهی امام علی(ع) را بر عهده دارد.
◇ نمونهی شعر:
(۱)
من نیستم آنجا که عدم عینِ حضور است
عنقا ز منِ گم شده صد مرحله دور است
آن دل که جگر خون نتوان شد، دلِ خاک است
و آن لب که سخنساز نگردد، لبِ گور است
آنجا که مهیّاست مرا گوشِ شنیدن
آهنگِ سکوتم چه کم از شورِ نشور است؟
این خال و خدت باعثِ حیرانیِ کس نیست
خود را عبث آراستهای؛ آینه کور است
هر ذرّه زند کوسِ أناالشّمس و أناالعشق
باری، مژه بر هم نزنی! وقتِ ظهور است.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
- ۹۹۴
- ۰۵ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط