تاریخ کوتاه ایران و جهان-176 (ویرایش 2)
تاریخ کوتاه ایران و جهان-176 (ویرایش 2)
___________________________________________
در واکنش به تازش های پادشاهی «سامی تبار شدهء» «آشور» ، که از سال 788 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) برپد (علیه) «ایرانی تبارها» آغاز شده بود ، نخستین پادشاهی ماد در سال 710 پ. ، بدست «دَهیوکَ» (دیاکو) {1} برپا شد . «دَهیوکَ» (دیاکو) پیش از اینکه به پادشاهی ماد برسد ، در دهکدهٔ خود ، داد (عدل) را برپا ساخته بود و به سرنام (به عنوان) یک دادگر ، در همهء دهکده های آن نزدیکی ها ، نامی (مشهور) شده بود ؛ و پایابراین (بنابراین) ، مردم این دهکده ها نیز برای دادخواهی به وی روی می آوردند . پس از گذشت گاهبازه ای (مدت زمانی) ، همهء مردم این دهکده ها ، در سال 710 پ. گرد هم آمدند و «دَهیوکَ» را به پادشاهی خود برگزیدند ، و نام تبار (طایفهء) «دَهیوکَ» ، که «ماد» بود ، بر این پادشاهی گذاشته شد . «دَهیوکَ» پس از به پادشاهی رسیدن ، دستور داد تا کار ساخت پایتخت کشور تازه پاگرفتهء «ماد» را آغاز کنند . «دَهیوکَ» نام این پایتخت را هگمتانه گذارد . همانجور که میدانید ، در میان همهء «ایرانی تبارها» {2} ، و همچنین در "پادشاهی ماد" خویشفرمائی گرائی {3} برپا بوده است.
یادآوری میشود که «سارگن دوم» نیز در همین سال ، دوباره «پادشاهی سومر» را زورگیری کرد (2).
پژوهشپایه ها (منابع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/Deioces
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%DB%8C%D8%A...
اگر نشانی نوشتارهء (مقالهء) ویکی پدیای فارسی در بارهء «دیاکو» (دَهیوکَ) باز نشد ، نخست نوشتارهء (مقالهء) ویکی پدیای انگلیسی در بارهء «دیاکو» (دَهیوکَ) را باز کنید ، و سپس در ستون زبان های این نوشتاره ، روی زبان «فارسی» ، کلیک کنید.
(2)
درنرم افزار جئاکرون ، کارنگارهء (نقشهء) سال 710 پ. و 709 پ. را ببینید:
http://geacron.com/home-en/
برای دیدن کارنگارهء (نقشهء) هر سالی ، باید در "چابر (کادر) جستجو" ، آن سال را بنویسید و سپس دکمهء کنش (اینتر) را بزنید . رونهش (توجه) داشته باشید که سالهای پیشازادروز (قبل میلاد) را ، باید با یک نشانهء "رانا" (منفی) بنویسید.
گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:
{1}
در نام «دَهیوکَ» "و" نمایندهء آوای "او" میباشد . «دَهیوکَ» را «دیاکو» نیز آوایش (تلفظ) می کنند . برخی از ایرانشناسان ، «دَهیوکَ» را با «هوشنگ پَرَداتَ (پپیشدادی)» شاهنامه یکی می‌دانند . پَرَداتَ (پپیشدادی) به مینوی (به معنی) «نخستین دادگر» است . باید دانست که نام «دَهیوکَ» ، ریخت کهن همان واژهٔ «دهگان» (دهقان) است.
{2}
ایرانی تبارها:
در پیرامون سال 11000 پ. {پیشازادروز}(قبل میلاد) ، مردم "تپه آسیاب" { در پدفراز (جنوب) شهر امروزی کرمانشاه } ، به «فن شناسی نوسنگی» ؛ و بواژگانی دیگر ، به فن شناسی های "کشاورزی" "دامپروری" و "ساخت خانه های سنگی و خشتی -آجری" دست یافتند ؛ و از وابستگی به «گردآوری دانه های خود روئیدهء گندم و جو» ، «شکار کردن جانوران کوهستان» ، و «کوچ کردن های بهاره و پائیزه» رهائی یافتند . این مردم ، سپس برای بهره برداری از آمادگی (استعداد) بالای زمین های «بلنددشت (فلات) ایران» ، و «میاندورود دجله فرات» در کشاورزی ، در این دو سرزمین دست به قلمروگستری زدند . آنها که به پدفراز (جنوب) «میاندورود دجله فرات»" رفته بودند ، تیرهء (طایفهء) ایرانی تبار «سومریان» را پدید آوردند ؛ و آنهائی که به «بلنددشت (فلات) ایران» رفته بودند ، تیره های (طایفه های) ایرانی تبار «کاسیان» ، «گوتیان» ، «هوریان» ، «میتانیان» ، «لولوبیان» ، «نائریان» ، «پارسیان» و دیگر تیره های (طوایف) ایرانی تبار را پدید آوردند.
{3}
خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای (یک شیوهء تولیدی) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، دارای سرمایه هستند ، و هرکس برای خودش «ارزش آفرینی» می کند ؛ و بهره کشی انسان از انسان را نمی توان در این فرآوریشیوه یافت . بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «رعیت» را نمی توان یافت . خویشفرماها ، به دو شیوه میتوانند «کنش سودآورشی» (فعالیت اقتصادی) خود را انجام بدهند:
1- به تنهائی
مانند کسی که یک فروشگاه بیست متری برپا می کند و خودش بتنهائی در فروشگاهش ، به فروش کالاهایش می پردازد.
2- با همیاری خویشفرمایان دیگر
چند خویشفرما می توانند سرمایه های خودشان را روی هم بگذارند ، و با همیاری هم ، یک کارگاه یا کارخانه را برپا (تاسیس) کنند ، و در آن سرگرم کار شوند.
یک خواربارفروش که سرمایهء خود را برای کرایه کردن یک فروشگاه و خرید کالاهای فروشگاهش هزینه می کند ، و خود به تنهائی به فروش کالاهای فروشگاهش می پردازد
___________________________________________
در واکنش به تازش های پادشاهی «سامی تبار شدهء» «آشور» ، که از سال 788 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) برپد (علیه) «ایرانی تبارها» آغاز شده بود ، نخستین پادشاهی ماد در سال 710 پ. ، بدست «دَهیوکَ» (دیاکو) {1} برپا شد . «دَهیوکَ» (دیاکو) پیش از اینکه به پادشاهی ماد برسد ، در دهکدهٔ خود ، داد (عدل) را برپا ساخته بود و به سرنام (به عنوان) یک دادگر ، در همهء دهکده های آن نزدیکی ها ، نامی (مشهور) شده بود ؛ و پایابراین (بنابراین) ، مردم این دهکده ها نیز برای دادخواهی به وی روی می آوردند . پس از گذشت گاهبازه ای (مدت زمانی) ، همهء مردم این دهکده ها ، در سال 710 پ. گرد هم آمدند و «دَهیوکَ» را به پادشاهی خود برگزیدند ، و نام تبار (طایفهء) «دَهیوکَ» ، که «ماد» بود ، بر این پادشاهی گذاشته شد . «دَهیوکَ» پس از به پادشاهی رسیدن ، دستور داد تا کار ساخت پایتخت کشور تازه پاگرفتهء «ماد» را آغاز کنند . «دَهیوکَ» نام این پایتخت را هگمتانه گذارد . همانجور که میدانید ، در میان همهء «ایرانی تبارها» {2} ، و همچنین در "پادشاهی ماد" خویشفرمائی گرائی {3} برپا بوده است.
یادآوری میشود که «سارگن دوم» نیز در همین سال ، دوباره «پادشاهی سومر» را زورگیری کرد (2).
پژوهشپایه ها (منابع تحقیق):
(1)
https://en.wikipedia.org/wiki/Deioces
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%DB%8C%D8%A...
اگر نشانی نوشتارهء (مقالهء) ویکی پدیای فارسی در بارهء «دیاکو» (دَهیوکَ) باز نشد ، نخست نوشتارهء (مقالهء) ویکی پدیای انگلیسی در بارهء «دیاکو» (دَهیوکَ) را باز کنید ، و سپس در ستون زبان های این نوشتاره ، روی زبان «فارسی» ، کلیک کنید.
(2)
درنرم افزار جئاکرون ، کارنگارهء (نقشهء) سال 710 پ. و 709 پ. را ببینید:
http://geacron.com/home-en/
برای دیدن کارنگارهء (نقشهء) هر سالی ، باید در "چابر (کادر) جستجو" ، آن سال را بنویسید و سپس دکمهء کنش (اینتر) را بزنید . رونهش (توجه) داشته باشید که سالهای پیشازادروز (قبل میلاد) را ، باید با یک نشانهء "رانا" (منفی) بنویسید.
گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:
{1}
در نام «دَهیوکَ» "و" نمایندهء آوای "او" میباشد . «دَهیوکَ» را «دیاکو» نیز آوایش (تلفظ) می کنند . برخی از ایرانشناسان ، «دَهیوکَ» را با «هوشنگ پَرَداتَ (پپیشدادی)» شاهنامه یکی می‌دانند . پَرَداتَ (پپیشدادی) به مینوی (به معنی) «نخستین دادگر» است . باید دانست که نام «دَهیوکَ» ، ریخت کهن همان واژهٔ «دهگان» (دهقان) است.
{2}
ایرانی تبارها:
در پیرامون سال 11000 پ. {پیشازادروز}(قبل میلاد) ، مردم "تپه آسیاب" { در پدفراز (جنوب) شهر امروزی کرمانشاه } ، به «فن شناسی نوسنگی» ؛ و بواژگانی دیگر ، به فن شناسی های "کشاورزی" "دامپروری" و "ساخت خانه های سنگی و خشتی -آجری" دست یافتند ؛ و از وابستگی به «گردآوری دانه های خود روئیدهء گندم و جو» ، «شکار کردن جانوران کوهستان» ، و «کوچ کردن های بهاره و پائیزه» رهائی یافتند . این مردم ، سپس برای بهره برداری از آمادگی (استعداد) بالای زمین های «بلنددشت (فلات) ایران» ، و «میاندورود دجله فرات» در کشاورزی ، در این دو سرزمین دست به قلمروگستری زدند . آنها که به پدفراز (جنوب) «میاندورود دجله فرات»" رفته بودند ، تیرهء (طایفهء) ایرانی تبار «سومریان» را پدید آوردند ؛ و آنهائی که به «بلنددشت (فلات) ایران» رفته بودند ، تیره های (طایفه های) ایرانی تبار «کاسیان» ، «گوتیان» ، «هوریان» ، «میتانیان» ، «لولوبیان» ، «نائریان» ، «پارسیان» و دیگر تیره های (طوایف) ایرانی تبار را پدید آوردند.
{3}
خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای (یک شیوهء تولیدی) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، دارای سرمایه هستند ، و هرکس برای خودش «ارزش آفرینی» می کند ؛ و بهره کشی انسان از انسان را نمی توان در این فرآوریشیوه یافت . بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «رعیت» را نمی توان یافت . خویشفرماها ، به دو شیوه میتوانند «کنش سودآورشی» (فعالیت اقتصادی) خود را انجام بدهند:
1- به تنهائی
مانند کسی که یک فروشگاه بیست متری برپا می کند و خودش بتنهائی در فروشگاهش ، به فروش کالاهایش می پردازد.
2- با همیاری خویشفرمایان دیگر
چند خویشفرما می توانند سرمایه های خودشان را روی هم بگذارند ، و با همیاری هم ، یک کارگاه یا کارخانه را برپا (تاسیس) کنند ، و در آن سرگرم کار شوند.
یک خواربارفروش که سرمایهء خود را برای کرایه کردن یک فروشگاه و خرید کالاهای فروشگاهش هزینه می کند ، و خود به تنهائی به فروش کالاهای فروشگاهش می پردازد
۶.۳k
۲۳ بهمن ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.