/
6
حدیثی بسیار عجیب آیا آرزومندان نمی ترسند که به غیر من امیدوار شوند
#حدیث #حدیث_قدسی #حدیث_قدسی #حدیثی_بسیار_عجیب #الله #آرزو #امیدواری
#احادیث_تصویری #احادیث_ناب
بسم الله الرحـــــــــــــــــمن الرحیم
🔹️آیا آرزومندان نمی‌ترسند که به غیر من امیدوار شوند؟
🌷حسین بن علوان می‌گوید که به اتفاق دوستان در مجلسی بودیم که در آن تحصیل علم می‌شد، و در یکی از سفرها پولم تمام شد، یکی از دوستانمان گفت که برای تهیه پول آیا کسی را در نظر داری؟ گفتم: آری، فلانی را در نظر گرفته‌ام! گفت: به خدا سوگند به امیدت نخواهی رسید! حاجتت برآورده نخواهد شد، به آرزویت نخواهی رسید! گفتم: خدا رحمتت کند! از کجا می‌گویی؟...
گفت: امام صادق علیه السّلام به من فرمود که در بعضی از کتب آسمانی خوانده است که خداوند متعال فرموده است: سوگند به عزت و جلالم، به مجد و بلندی مقامم بر عرش، آرزوی آن کسی را که به غیر من امیدوار باشد، ناامید خواهم کرد! و لباس خواری را به او نزد مردم می‌پوشانم و او را از نزدیکی خود دور نموده و او را از وصالم مهجور خواهم کرد! آیا در سختی‌ها به غیر من آرزومند می‌شود؟ با اینکه حل مشکلات در دست من است، به غیر من امیدوار می‌شود؟ و با فکرش در خانه غیر مرا می‌کوبد؟ با اینکه کلید همه درها در دست من است و درها همه بسته و در رحمتِ من برای کسی که مرا بخواهد باز است!...
پس چه کسی است که برای رفع مشکلاتش به من امیدوار شده و من او را از خود بریده باشم؟ و چه کسی توقع رسیدن به خواسته‌های بزرگش را از من داشته و من ناامیدش کرده باشم؟ من آمال و آرزوهای بنده‌ام را در نزد خودم محفوظ نگه داشته‌ام ولی او به حفظ و نگهداشت من راضی نیست! من تمام آسمان‌ها را از فرشتگانی که همیشه مشغول تسبیحم هستند پر کرده‌ام و به آنها فرمان داده‌ام که درهای آسمان را بین من و بندگانم نبندند، ولی این بندگان به قول من اعتماد نمی‌کنند!...
آیا آن کسی که مصیبتی به او روی آورده، نمی‌داند که هیچکس به جز من نمی‌تواند آن را برطرف کند، مگر بعد از اذن من؟ پس چه شده که می‌بینم از من غفلت دارد و از من درخواست نمی‌کند؟ من از کرامت و بخشندگی‌ام چیزهایی را که او درخواست نکرده به او داده‌ام و سپس از او گرفته‌ام، ولی او برای بازگشت آن نعمت‌ها از من تقاضا نمی‌کند و به غیر من التماس می‌کند! آیا فکر می‌کند که من نعمت‌هایی را بدون تقاضا و قبل از درخواست به او داده باشم، ولی پس از دعا و مسألت به او ندهم؟ و دعایش را اجابت نکنم؟ ...
آیا بخل می‌ورزم تا بنده‌ام نسبتِ بخل به من دهد؟ آیا بخشندگی و کَرَم برای من نیست؟ آیا عفو و رحمت در دست من نیست؟ آیا من محل آرزوها نیستم؟ کیست که بتواند امید و آرزوهای بندگان را از من قطع کند که به من نرسد؟ آیا آرزومندان نمی‌ترسند که به غیر من امیدوار شوند؟ قطعا اگر
#احادیث_تصویری #احادیث_ناب
بسم الله الرحـــــــــــــــــمن الرحیم
🔹️آیا آرزومندان نمی‌ترسند که به غیر من امیدوار شوند؟
🌷حسین بن علوان می‌گوید که به اتفاق دوستان در مجلسی بودیم که در آن تحصیل علم می‌شد، و در یکی از سفرها پولم تمام شد، یکی از دوستانمان گفت که برای تهیه پول آیا کسی را در نظر داری؟ گفتم: آری، فلانی را در نظر گرفته‌ام! گفت: به خدا سوگند به امیدت نخواهی رسید! حاجتت برآورده نخواهد شد، به آرزویت نخواهی رسید! گفتم: خدا رحمتت کند! از کجا می‌گویی؟...
گفت: امام صادق علیه السّلام به من فرمود که در بعضی از کتب آسمانی خوانده است که خداوند متعال فرموده است: سوگند به عزت و جلالم، به مجد و بلندی مقامم بر عرش، آرزوی آن کسی را که به غیر من امیدوار باشد، ناامید خواهم کرد! و لباس خواری را به او نزد مردم می‌پوشانم و او را از نزدیکی خود دور نموده و او را از وصالم مهجور خواهم کرد! آیا در سختی‌ها به غیر من آرزومند می‌شود؟ با اینکه حل مشکلات در دست من است، به غیر من امیدوار می‌شود؟ و با فکرش در خانه غیر مرا می‌کوبد؟ با اینکه کلید همه درها در دست من است و درها همه بسته و در رحمتِ من برای کسی که مرا بخواهد باز است!...
پس چه کسی است که برای رفع مشکلاتش به من امیدوار شده و من او را از خود بریده باشم؟ و چه کسی توقع رسیدن به خواسته‌های بزرگش را از من داشته و من ناامیدش کرده باشم؟ من آمال و آرزوهای بنده‌ام را در نزد خودم محفوظ نگه داشته‌ام ولی او به حفظ و نگهداشت من راضی نیست! من تمام آسمان‌ها را از فرشتگانی که همیشه مشغول تسبیحم هستند پر کرده‌ام و به آنها فرمان داده‌ام که درهای آسمان را بین من و بندگانم نبندند، ولی این بندگان به قول من اعتماد نمی‌کنند!...
آیا آن کسی که مصیبتی به او روی آورده، نمی‌داند که هیچکس به جز من نمی‌تواند آن را برطرف کند، مگر بعد از اذن من؟ پس چه شده که می‌بینم از من غفلت دارد و از من درخواست نمی‌کند؟ من از کرامت و بخشندگی‌ام چیزهایی را که او درخواست نکرده به او داده‌ام و سپس از او گرفته‌ام، ولی او برای بازگشت آن نعمت‌ها از من تقاضا نمی‌کند و به غیر من التماس می‌کند! آیا فکر می‌کند که من نعمت‌هایی را بدون تقاضا و قبل از درخواست به او داده باشم، ولی پس از دعا و مسألت به او ندهم؟ و دعایش را اجابت نکنم؟ ...
آیا بخل می‌ورزم تا بنده‌ام نسبتِ بخل به من دهد؟ آیا بخشندگی و کَرَم برای من نیست؟ آیا عفو و رحمت در دست من نیست؟ آیا من محل آرزوها نیستم؟ کیست که بتواند امید و آرزوهای بندگان را از من قطع کند که به من نرسد؟ آیا آرزومندان نمی‌ترسند که به غیر من امیدوار شوند؟ قطعا اگر
۱.۹k
۱۹ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.