"Paradise in your hug"

"part 15"




با دایجونگ آروم از در اتاقش بیرون اومدیم از پله ها رفتیم پایین و چتر رو از کنار جاکفشی برداشتیم
در خونه رو باز کردیم و زدیم بیرون
&ا.ت میبینی چه بارونیه؟!
+آره خیلی شدیده
با خنده دست دایجونگ رو کشیدم و آوردمش وسط حیاط
همدیگه رو دنبال میکردیم و از ته دل میخندیدیم
دایجونگ خیلی حواسش به خواهر کوچولوش بود
چون من یه آدم خیلی آسیب پذیرم
*زمان حال (داخل کافه نزدیک خونه ا.ت)
*از زبان ا.ت
با شنیده شدن فامیلم به خودم اومدم
کی منو خانم پارک صدا کرد
سرمو برگردوندم و با استاد کیم مواجه شدم
_اوه خانم پارک....شما اینجا چیکار میکنید
دستپاچه شدم و از جام بلند شدم
+استاد کیم...سلام...شما اینجا چیکار میکنید
_مثل همیشه اومدم قهوه بخورم
+مثل همیشه؟!...من همیشه میام اینجا ولی تاحالا ندیدمتون
_آها درسته...چون چندسالی هست که کره نبودم...میتونم بشینم؟!
+اوه ببخشید...بله بفرمایید
نشستم روی صندلی که استاد کیم صندلیِ رو به رو مو کشید و نشست
_آره داشتم میگفتم...به یاد یه دوست قدیمی گاهی اوقات به اینجا سر میزنم
+جالبه...پس از دوستتون دورین
_انقدر دور که باید توی آسمون دنبالش بگردم جای زمین
سرشو انداخت پایین
متوجه شدم که دوستش فوت کرده
+متاسفم
بعد از حرفم گارسون اومد سر میز و گفت
" آقای کیم...خوشحالم میبینمتون
_ اوه سلام
"خب چی میل دارین
_مث همیشه...یادت که نرفته؟!
"نه آقا
گارسون رفت
استاد سوالی به لپ تاپم نگاه کرد و گفت
_اگه درست حدس بزنم داری روی پروژه من کار میکنی
+بله درسته...آخه هفته دیگه باید تحویلتون بدم
_هوم درسته...جای خوبیم برای نوشتنش پیدا کردی...اونم کافه به این ساکتی


ببخشید بچه ها مشکل برام پیش اومده بود