اگر به کودکی باز میگشتیم

اگر به کودکی باز می‌‌گشتیم،
دنیا چه زیبا می‌شد.
راستی و درستی و مهربانی،
شاد بودن به کوچک‌ترین بهانه
و فراموش کردن غم و غصه
در کوتاه‌ترین زمان ممکن.
کینه نداشتن از هیچ‌کس
و بخشیدن زمین و زمان.
قهر کردن‌هایی که الکی می‌گفتیم:
قهر قهر تا روز قیامت…
روز قیامت به فردا صبح هم نمی‌کشید.
شب نشده آشتی می‌کردیم.
دوستی‌هایمان از صمیم قلب
و واقعی بود.
نه برای صلاح و مصلحت و استفاده،
این بود کودکی . . .!!!!