تاریخ کوتاه ایران و جهان-347
تاریخ کوتاه ایران و جهان-347
_________________________________________________
نبرد «کررائه» (حران) (هلن پولیس)- بخش دو (ویرایش 2)
__________________________________________________
«کراسوس» با سپاه بزرگ و ورزیدهٔ خود راهی «میاندورود دجله فرات» شد . در این میان ، شاهنشاه «اُرُد دوم» ، با نیروهای پیاده خود با شتاب فراون قلمروی ارمنستان را به خاک ایران افزود و از رسیدن شانزده هزار نیروهای سواره و پیادهء ارمنی به کراسوس جلوگیری کرد . سپس «سورنا» سپهبد دلاور و رشید خود را با ده‌هزار سوار برای نبرد با «کراسوس» ، به شهر «کررائه» (حران) (هلن پولیس) در خاور رود فرات فرستاد . «کراسوس» چون خبردار شد که سپاه اشکانی در شهر «کررائه» جایگیری کرده است ، بهمراه سپاهش به نزدیکی های این شهر پاگذارد (وارد شد) ؛ ولی سپاهش که درپی پیاده‌روی زیاد ، فرسوده و گرسنه شده بود ، پس از آسودنی (استراحتی) کوتاه و کمی خوراک خوردن ، پیشروی خود را دنبال کردند و به گروه کوچکی از سپاه اشکانی که دارای جنگفزارهای کمی بودند برخورد کردند . سپاه رم که می انگاشت به سپاه ایران رسیده است ، به آن تاخت ؛ ولی پس از زد و خوردی کوچک ، ناگهان سپاه ایران آنها را پیرابندی (محاصره) کردند و سواران «سنگین جنگفزار» اشکانی بر رومیان سبک جنگفزار تاختند و آنان را پس راندند . سپس «کماندار- سواران» اشکانی ، رمی ها را زیر تیرهای فراوان خود گرفتند . رمی ها نیز پاسخ دادند ، ولی تیرهای رمی ها بر آنان کارگر نبود ، زیرا کمان‌های اشکانی برد بیشتری نسبت به کمان‌های رمی ها داشتند و اشکانیان نیز در تیراندازی چیره دست تر بودند . سرانجام ، رمی ها پس از کشته شدن شمار فراوانی ازسربازانش ، پس نشینی کردند . یکی از همین کشته ها ، پسر کراسوس بود .
_________________________________________________
نبرد «کررائه» (حران) (هلن پولیس)- بخش دو (ویرایش 2)
__________________________________________________
«کراسوس» با سپاه بزرگ و ورزیدهٔ خود راهی «میاندورود دجله فرات» شد . در این میان ، شاهنشاه «اُرُد دوم» ، با نیروهای پیاده خود با شتاب فراون قلمروی ارمنستان را به خاک ایران افزود و از رسیدن شانزده هزار نیروهای سواره و پیادهء ارمنی به کراسوس جلوگیری کرد . سپس «سورنا» سپهبد دلاور و رشید خود را با ده‌هزار سوار برای نبرد با «کراسوس» ، به شهر «کررائه» (حران) (هلن پولیس) در خاور رود فرات فرستاد . «کراسوس» چون خبردار شد که سپاه اشکانی در شهر «کررائه» جایگیری کرده است ، بهمراه سپاهش به نزدیکی های این شهر پاگذارد (وارد شد) ؛ ولی سپاهش که درپی پیاده‌روی زیاد ، فرسوده و گرسنه شده بود ، پس از آسودنی (استراحتی) کوتاه و کمی خوراک خوردن ، پیشروی خود را دنبال کردند و به گروه کوچکی از سپاه اشکانی که دارای جنگفزارهای کمی بودند برخورد کردند . سپاه رم که می انگاشت به سپاه ایران رسیده است ، به آن تاخت ؛ ولی پس از زد و خوردی کوچک ، ناگهان سپاه ایران آنها را پیرابندی (محاصره) کردند و سواران «سنگین جنگفزار» اشکانی بر رومیان سبک جنگفزار تاختند و آنان را پس راندند . سپس «کماندار- سواران» اشکانی ، رمی ها را زیر تیرهای فراوان خود گرفتند . رمی ها نیز پاسخ دادند ، ولی تیرهای رمی ها بر آنان کارگر نبود ، زیرا کمان‌های اشکانی برد بیشتری نسبت به کمان‌های رمی ها داشتند و اشکانیان نیز در تیراندازی چیره دست تر بودند . سرانجام ، رمی ها پس از کشته شدن شمار فراوانی ازسربازانش ، پس نشینی کردند . یکی از همین کشته ها ، پسر کراسوس بود .
۳.۰k
۰۵ خرداد ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.