دخترم میخواهم بداند

دخترم می‌خواهم بداند،
که مهم نیست که پسرهای مردم به او توجه می‌کنند یا نه،
برایش گل‌های زیبا می‌آورند یا نه،
مهم این است که او همیشه پرنسس بی‌همتای من است و خواهد ماند.
می‌خواهم بداند که خنده‌هایش،
تمام تاریکی‌های دنیا را در یک آن از بین می‌برد و زندگی را شیرین می‌کند.
می‌خواهم آنقدر غرق در محبت باشد،
که «دوستت دارم» شنیدن از یک بی‌معرفت،
برایش تنها یک «شاید» باشد نه یک «آرزو».
دوست دارم آنقدر متین باشد،
آنقدر مهربان،
که بداند دل آدم‌ها و خصوصا جنس مخالفش،
مثل اسباب‌بازی‌های دوران کودکی‌اش،
وسیله‌ی بازی و سرگرمی نیست،
بلکه لایق احترام و محبت است.
می‌خواهم آنقدر قوی باشد که بداند برای ترقی در جامعه،
نیازی نیست یک مرد ریش و سبیل داشته باشد و مرد باشد!
همین که اراده‌ای آهنین داشته باشد و تلاشی بی‌وقفه،
از هر مردی قوی‌تر و ارزشمند‌تر و بالاتر است!
و مهم‌تر از همه،
می‌خواهم بداند که عشق هرچند زندگی را زیباتر می‌کند،
ولی تنها زیبایی زندگی نیست!
در پی عشق نباشد که عشقی نصفه و نیمه و ناقص نصیبش شود،
در پی زندگی باشد که عشقی خالص و ناب،
ناگهان غافلگیرش کند!
دخترم می‌خواهم بداند،
که من فارغ از تمام دفعاتی که دلم را می‌شکند،
فارغ از کج‌خلقی‌های دوران بلوغش،
فارغ از روزهایی که حوصله ندارد و به من اخم می‌کند،
هنوز دوستش دارم و خواهم داشت،
حتی وقتی که دیگر دستم از دنیا کوتاه باشد.
دخترم می‌خواهم بداند،
که من بهترین زن روی زمین نیستم،
ولی برای او بهترین عشق ومادر خواهم بود.