عاشقانه

پلک نمی زند زمین که نبضِ ماه نشکند
دراین سکوت ؛ناگهان بلورِ آه نشکند
بگونسیم بی صدا گذر کند ازاین طرف
که حُسنِ یوسفِ مرا درونِ چاه نشکند
ببند چشمِ فتنه را که لیلیِ نگاه تو
جنون جنون قبیله رامیانِ راه نشکند
بپیچ دورِ صورتت حریر خیسِ ماه را
که برقِ چشمهای تو شبِ سیاه نشکند
کنارِ سنگها منم حبابِ شیشه ایی ؛؛بیا
صواب کن که تُنگِ دل دراین گناه نشکند
مریز روی صبح مان  کبودیِ غروب را
که درهبوطِ اشکمان دلِ نگاه نشکند