دیر وقتیست دلم عرض ارادت دارد

دیر وقتیست دلم عرض ارادت دارد

ماه ذیعقده شد و قصد زیارت دارد

نور می آید از آن دور ،سفر نزدیک است

این چنین حضرت خورشید عنایت دارد

حاجیان در تب و تابِ سفر بیت الله

مُحرم کوی رضا کعبه حاجت دارد

روز میلاد کریم است، کرم حیران است

گوشه چشمی به گدا نیز کفایت دارد

کنج ایوان طلا روی لب این زمزمه بود

کمِ ما هست ولی شاه کرامت دارد

لحظه ای نیست که نقّاره به گوشم نرسد

جای جای حرمش روح اجابت دارد

آن طرف پنجره فولاد چه غوغایی بود

مشهد از جنس بهشت است،قیامت دارد

سایه لطف رضا بر سر زائر افتاد

تا دم مرگ دلم شوق زیارت دارد