«بمان» ، این تمام انتظاری ست که دوست ها را کنار هم حفظ می

«بمان» ، این تمام انتظاری‌ست که دوست‌ها را کنار هم حفظ می‌کند. دوست که بماند می‌شود رفیق و رفیق یعنی همان آدمی که تمام ماندن‌ها را واژه به واژه برایت معنا می‌کند. خاطره به خاطره با تو زنده‌ می‌ماند و زندگی می‌کند، با تو می‌خندد، با تو راه می‌رود همه‌ی دل‌غمون‌هاتو و آخر سر هم می‌شود خودِ واژه‌ی «بمان»! رفیق، هرچند که معناست، مفهوم است، ترجمان تمام لغات حبس‌شده در گلوی زندگیست، اما رفیقِ «خوب» خودش نوعی سبک زندگی‌ست...
‌
#امیرمسعود_ضرابی