«مگه بهت نگفتم دیگه به من زنگ نزن ؟»

«مگه بهت نگفتم دیگه به من زنگ نزن ؟»
«میخواستم صدات رو بشنوم !
دلم براش تنگ شده بود
برای خودت
برای عطرت تنت
برای بغلات
برای بوسه هات
برای اون صدا کردنات
همشون
دلم براشون تنگ شده بود »
«خب حالا که شنیدی دیگه کاری نداری؟»
«بذار باهات حرف بزنم
دیگه فرصتش پیش نمیاد
نمی‌خوام تو رو از یاد ببرم
می‌خوام برای همیشه توی ذهنم بمونی
چون تنها چیزی که برام باقی میمونه همینان»
«منظورت چیه ؟
الان کجایی ؟»
«اولین جایی که همدیگه رو دیدیم !»
«دریا ؟
دیوونه بازی درنیار هوسوک
اونجا چه غلطی می‌کنی ؟»
«هنوزم نگرانه من میشی ؟»
«معلومه که نگرانت میشم احمق !
هوسوک تمومش کن دارم میام پیشت»
«الان تمومش میکنم
ولی تو نیا
نمیخوام منو برای آخرین بار توی این وضعیت ببینی »
«بس کن
این کارا یعنی چی ؟»
«تو چرا منو از خودت محروم کردی ؟»
«دارم میام بعداً در موردش صحبت می کنیم»
«بعداً ؟
دیگه بعدنی وجود نداره !
دیگه منی وجود نداره
دیگه دنیای من تموم شد
داستان منو تو تموم شد
البته اگه بوده باشه
ولی از نظر من همینم عالی بود
اون لحظاتی که باهم بودیم
اونا شدن تمام زندگیم
من قبل از بودن با تو هیچ چیزی نداشتم
هیچ چیزی
ولی الآنم ندارم
چون تو نیستی
پس بهتره برم
خداحافظ پروانه کوچولو !
خداحافظ زندگیم ! »