بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باشوین سوخته را محرم اسرار نهان باشزان باده که در میکده عشق فروشندما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش!خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخشای درج محبت به همان مهر و نشان باش!