رفتم از کوی تو و پیش تو جا  مانده  دلم

رفتم از کوی تو و پیش تو جا  مانده  دلم
پیش تو مانده و از سینه  جدا  مانده  دلم
پر گرفتن  به  هوای  تو  چه  حالی  دارد
چون کبوتر به همان حال و هوا مانده دلم
پشت آن  پنجره  افتاده  و بر  گردن  خود
رشته ای بسته به  امید   شفا  مانده   دلم