نغمه میهن:

نغمه میهن:
اﺷﮑﺶ ﭼﮑﯿﺪ و دﯾﮕﺮش آن آﺑﺮو ﻧﺒﻮد
از آب رﻓﺘﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺟﻮ ﻧﺒﻮد

ﻣﮋﮔﺎن ﮐﺸﯿﺪ رﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻮزن وﻟﯽ ﭼﻪ
ﺳﻮد
دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﺎک ﺳﯿﻨﻪ ﻣﺠﺎل رﻓﻮ ﻧﺒﻮد

دﯾﮕﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻮد دل و در ﻣﯿﺎن ﻣﺎ
ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺳﻨﮓ و ﺳﺒﻮ ﻧﺒﻮد

او ﺑﻮد در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢ ﺗﺮم وﻟﯽ
آوخ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ دﻟﻢ دﯾﮕﺮ او ﻧﺒﻮد

ﺣﯿﻒ از ﻧﺜﺎر ﮔﻮﻫﺮ اﺷﮏ ای ﻋﺮوس ﺑﺨﺖ
ﺑﺎ روی زﺷﺖ زﯾﻮر ﮔﻮﻫﺮ ﻧﮑﻮ ﻧﺒﻮد

اﺷﮑﺶ ﻧﻤﯽ‌ﻣﮑﯿﺪم و ﺑﯿﻤﺎر ﻋﺸﻖ را
ﺟﺰ ﺑﻐﺾ ﺷﺮﺑﺖ دﮔﺮی در ﮔﻠﻮ ﻧﺒﻮد

آﻟﻮده ﺑﻮد داﻣﻦ ﭘﺎک و ﺑﻪ رﻏﻢ ﻋﺸﻖ
ﺑﺎ اﺷﮏ ﻧﯿﺰ دﺳﺖ و دل ﺷﺴﺘﺸﻮ ﻧﺒﻮد

از ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﯾﺎد ﺟﻔﺎ ﮐﺮدﻧﻢ ﭼﻪ ﺳﻮد
او ﺑﻮد ﺑﯽ‌وﻓﺎ و در اﯾﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﺒﻮد

ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻧﺸﺪ از ﯾﺎد رﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ
ﻋﻄﺮی ﻧﻤﺎﻧﺪ از ﮔﻞ رﻧﮕﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻮ ﻧﺒﻮد

آزادﮔﺎن ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ
او را ﺧﺼﺎل ﻣﺮدم آزاده ﺧﻮ ﻧﺒﻮد

ﭼﻮن ﻋﺸﻖ و آرزو ﺑﻪ دﻟﻢ ﻣﺮد ﺷﻬﺮﯾﺎر
ﺟﺰ ﻣﺮدﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﺎﺗﻢ ﻋﺸﻖ آرزو ﻧﺒﻮد


#شهریار

@naghmehmihan