تاریخ کوتاه ایران و جهان-178

تاریخ کوتاه ایران و جهان-178
________________________________________________
از سال 696 پ.{پیشازادروز}(قبل میلاد) ، «ایرانی تبارهای» تیرهء (طایفهء) «کیمری» و دیگر تیره های «ایرانی تبار» ، به «پادشاهی فریجیه» تاختند و سرانجام آنرا در سال 694 پ. سرنگون و قلمروی خود را از این «یونانی تبارها» پس گرفتند (1)(2). همانجور که میدانید ، تا پیش از سال 2270 پ. ، همهء هاتیا (آسیای صغیر یا آناتولی) ، سرزمین نیاکانی تیره های (طوایف) «ایرانی تبارها» بوده است . همچنین ، همانجور که میدانید ، در میان همهء «ایرانی تبارها» {1} ، خویشفرمائی گرائی {2} برپا بوده است.


پژوهشپایه ها (منابع تحقیق):
(1)

https://en.wikipedia.org/wiki/Cimmerians


(2)
درنرم افزار جئاکرون ، کارنگارهء (نقشهء) سال 694 پ. را ببینید:
http://geacron.com/home-en/
برای دیدن کارنگارهء (نقشهء) هر سالی ، باید در "چابر (کادر) جستجو" ، آن سال را بنویسید و سپس دکمهء کنش (اینتر) را بزنید . رونهش (توجه) داشته باشید که سالهای پیشازادروز (قبل میلاد) را ، باید با یک نشانهء "رانا" (منفی) بنویسید.



گسترده گوئی های (توضیحات) بیشتر:

{1}

ایرانی تبارها:
در پیرامون سال 11000 پ. {پیشازادروز}(قبل میلاد) ، مردم "تپه آسیاب" { در پدفراز (جنوب) شهر امروزی کرمانشاه } ، به «فن شناسی نوسنگی» ؛ و بواژگانی دیگر ، به فن شناسی های "کشاورزی" "دامپروری" و "ساخت خانه های سنگی و خشتی -آجری" دست یافتند ؛ و از وابستگی به «گردآوری دانه های خود روئیدهء گندم و جو» ، «شکار کردن جانوران کوهستان» ، و «کوچ کردن های بهاره و پائیزه» رهائی یافتند . این مردم ، سپس برای بهره برداری از آمادگی (استعداد) بالای زمین های «بلنددشت (فلات) ایران» ، و «میاندورود دجله فرات» در کشاورزی ، در این دو سرزمین دست به قلمروگستری زدند . آنها که به پدفراز (جنوب) «میاندورود دجله فرات»" رفته بودند ، تیرهء (طایفهء) ایرانی تبار «سومریان» را پدید آوردند ؛ و آنهائی که به «بلنددشت (فلات) ایران» رفته بودند ، تیره های (طایفه های) ایرانی تبار «کاسیان» ، «گوتیان» ، «هوریان» ، «میتانیان» ، «لولوبیان» ، «نائریان» ، «پارسیان» و دیگر تیره های (طوایف) ایرانی تبار را پدید آوردند.


{2}
خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای (شیوهء تولیدی) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، هم دارای سرمایهء مادی و آروینی (تجربه ای) هستند ؛ و هم کار می کنند و "برده ای" ، "رعیتی" ، و یا "مزدبگیری" را در کارگماری (استخدام) خود ندارند که برایشان کار کنند.

به سرنام نمونه (بعنوان مثال) ، یک خواربارفروش که سرمایهء خود را برای کرایه کردن یک فروشگاه و خرید کالاهای فروشگاهش هزینه می کند ، و خود به تنهائی به فروش کالاهای فروشگاهش می پردازد ، یک خویشفرماست . اگر بجای یک نفر ، دو یا چند نفر چنین فروشگاهی را باز کنند ، آنها یک "رسه داری همیاریائی (شرکت تعاونی) خویشفرمائی" را پدید آورده اند . اگر آن خویشفرما ، و یا آن چند خویشفرما ، یک یا چند مزدبگیر را بکار بگیرند (استخدام کنند) ، به سرمایه دارانی کوچک دگرش خواهند یافت (تبدیل خواهند شد).

خویشفرمایانی هم هستند که "یاری های" (خدمات) خود را می فروشند ؛ نمونه ای از این گونه خویشفرمایان ، تاکسی داران هستند که هم دارای تاکسی هستند ، و هم خود با این تاکسی به جابجا کردن شهروندان می پردازند . پزشک هائی هم که در درمانکدهء (مطب) خودشان به کار پزشکی می پردازند ، و نیز اندزه دان ها (مهندسین) ، و دادشناسهائی (وکلائی) که در کارکده های (دفاتر) خود کار می کنند نیز ، از خویشفرمایان هستند . اکنون بخوبی آشکار می شود که هریک از ما در درازای (طول) روز ، از خویشفرمایان فراوانی ، کالاها یا "یاری های" (خدمات) بارهء (مورد) نیاز خودمان را خریداری می کنیم.

خویشفرماها ، یا به تنهائی کار می کنند ؛ و یا با هم یک " همیاری رسه داری " (شرکت تعاونی) را پدید می آورند . "تک خویشفرماها" ، و" همیاری رسه داری های خویشفرمائی" ، با بستن پیمان (قرارداد) ، برای دیگران کار می کنند ؛ و یا خود بی میانجی، با خریداران "کالاها" یا "یاری هایشان" (خدماتشان) داد و ستد می کنند.

در گسترده گوئی (توضیح) بیشتر فرآوریشیوهء "خویشفرمائی گرائی" باید بگویم که: گرچه در هنگامهء (دورهء) برپائی فرآوریشیوهء "برابری گرائی" ؛ هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، و به اندازهء نیازش از کارآوردها (محصولات کار) بهره مند می شد ؛ ولی در هنگامهء "خویشفرمائی گرائی" ؛ هرکس به اندازهء توانش کار می کرد ، و به اندازهء کاری که کرده بود ، از کارآوردها (محصولات کار) بهره مند می شد . پدید آمدن این دگرش (تغییر) در اندازهء بهره مندی "همایوندان" (اعضای جامعه) از کارآوردها ، به شایدگی (احتمال) فراوان ، بد