توی زندگی هر آدمی یه نفر هست که همه ی راه و بیراهه ها ...

توی زندگی هر آدمی یه نفر هست که همه ی راه و بیراهه ها ختم میشه بهش...
یه نفر هست که فرقی نمیکنه اشتباه از تو باشه یا اون، برای این که ناراحت نشه، بی هیچ غروری آخر هر بحثی میگی ببخشید اگه ناراحتت کردم...
یه نفر هست که هرکجا هم بری، حتی اگه فرار هم کنی از همون یه نفر، باز برمیگردی بهش.‌‌..
یه نفر هست که به جای شخصیتای عاشق هر قصه، خودت با خودشو میذاری و کلی رویا میبافی برای روزای باهم بودن...
همون یه نفری که وقتی میپرسه چیزی شده، میگی نه که ناراحتش نکنی، آخرم همه ی درد دلتو به همون یه نفر میگی...
یه نفر که خیالت راحته هرجا حرفی ازت باشه مثل شیر پشتت درمیاد که کسی یه کلمه حرف اضافه نزنه، چه خودت باشی و چه نباشی‌...
یه نفر هست که کله ی صبح و نصف شب نداره، کارِت که بیفته، بی فکر و معطلی شماره شو میگیری و یه بوق نخورده صدای جانم گفتنش که میپیچه میفهمی اشتباه نگرفتی آدمتو...
یه نفری که آهنگای آخر شبتو براش میفرستی که بهونه ش کنی و بپرسی بیداری راستی؟!
یه نفر که حتما یه بار یواشکی عکسشو بوسیدی و بعد به خودت تشر زدی این چه کاریه!
یه نفر هست که بدیاشو خوب میبینی، خوبیاشو خوب تر...
همونی که خودشم دلیل ناراحتی و ناآرومیت باشه، باز آغوشش میتونه آرومت کنه...
همون که بودنش آرامش محضه، لبخنده، نبودنش آه و دلتنگی و بی قراری...
یه نفر که حرف هیچکسی رو درباره ش قبول نداری، به جز طپشای بی قرارِ قلبت...
یه نفری که اشتباهاتشو نادیده میگیری فقط برای این که از دستش ندی...
همون یه نفر که به یه روز و دو روز فکر نمیکنی باهاش، برنامه ی یه عمر زندگی رو یواشکی چیدی توی قلبت که همیشگی باشه و پیر شی کنارش...
یه نفری که جهنمم کنارش بهشتِ خداست...
نمی دونم شما اسمشو چی میذارین اما ما به اون یه نفری که اومده بود توی ذهنتون از همون جمله های اول میگیم عشق و به شما هم میگیم عاشق، حتی اگه قاطعانه انکار کنین!
اگه همچین آدمی رو دارین توی زندگیتون، محکم و دو دستی بچسبینش و از دستش ندین که پشیمونیای بعدش هیچ سودی نداره، روغنی که ریخته رو جمع نمیشه کرد دیگه، حواستون باشه نبودنش چه قدر ممکنه گرون تموم بشه براتون، دیگه هیچکس براتون اون یه نفر نمیشه، حتی اگه بهترین آدم دنیا هم باشه!
خلاصه توی زندگی همه مون یه نفر هست که ای داد و امان از اون یه نفر!