پادشاهان ایرانی

#پادشاهان_ایرانی
تیرداد فرهاد پنجم‌
تیرداد دوم شخصی است که در دوران شاهنشاهی اشکانیان و در زمان فرهاد چهارم برای زمان کوتاهی بر تخت شاهی ایران نشست. وی از خاندان اشکانی نبود و گمان می‌رود که یکی از سرداران ارتش اشکانی بوده باشد. وی در سال ۳۳ پیش از میلاد بر فرهاد چهارم که در آن هنگام شاه ایران بود، خروج کرد و او را به آسیای میانه فراری داد. مردم و بزرگان کشور که در آن زمان از فرهاد و تندروی‌های او ناراضی بودند، او را به شاهی برگزیدند. حدود سه سال پس از بر تخت نشستن تیرداد، فرهاد با سپاهی از سکاها بازگشت و دوباره بر تخت شاهی نشست. تیرداد کوچکترین پسر فرهاد را با خود برد و به سوریه فرار کرد.
فرهاد پنجم یا فرهادک (اشک پانزدهم) یا فرهات (پارتی: 𐭐𐭓𐭇𐭕‎-Frahāt، یونانی باستان: Φραάτης-Phraátēs ) (۲پ. م تا ۵م) پانزدهمین شاه ایران از خاندان اشکانی است. او پس از مسموم کردن پدرش فرهاد چهارم به کمک مادر یونانی خود ملکه موزا و همراه وی به طور مشترک بر تخت سلطنت نشست و به همراه مادرش به رتق و فتق امور پرداخت وی در طول سلطنت خود بدون اجازه مادر هیچ کاری را انجام نمی داد و تماما در زیر سایه قدرت مادر بود و تمام امپراتوری اشکانی در ید قدرت ملکه قرار داشت و ازدواج ملکه با فرزند و این همه تابه مادر و با هم تاجگذاری کردن و سکه های که با هم ضرب کردن باعث شد موزا اولین شاه زن در تاریخ ایران شود و فرهاد پنجم وی را به عنوان ملکه شاهان مفتخر کرد و کنترل شاه و کشور را هم به مادرش داد

در سکه‌های فرهاد پنجم صورت وی و مادرش هر دو دیده می‌شود. از سکه‌های مزبور چنین استنباط می‌شود که سلطنت او از ۲ ق. م. تا ۴ م. بود و مورخان هم غالباً همین سال‌ها را یاد کرده‌اند. اشکانیان از فرهادک ناراضی بودند و یکی از جهات نارضایتی مزبور این بود که او از ارمنستان صرف نظر کرد، در صورتی که از زمان مهرداد دوم دولت پارت نظر خاصی به این کشور داشت و می‌خواست آن را مانند سنگری در مقابل روم در تحت نفوذ خود نگاه دارد. به جهات گوناگون وضع فرهادک در ایران مشکل شد و سرانجام شورشی برضد وی روی داد و پس از زدوخورد مختصری، بزرگان و نجبای کشور او را از شاهی برداشتند و سپس کشتند. واقعهٔ مهم زمان او، تولد عیسی مسیح بود.
در سال ۱ میلادی ملکه موزا به پسرش فرهاد گفت اگر اشکانی دست از ارمنستان نکشد این جنگ ادامه خواهد یافت و در همین سالها پیمان‌نامه فرهاد پنجم با امپراتوری روم منعقد می‌گردد. به موجب این پیمان قوای اشکانی از ارمنستان دست‌کشی و عقب‌نشینی می‌کنند