آبروی دیگران.....
آبروی دیگران.....
از نظر اسلام آبروی انسانها اهمیت ویژه ای دارد و همانطور که بی جهت نمی توان خون کسی را ریخت یا مالش را از او گرفت، همانطور نیز نمی توان خون کسی را ریخت یا مالش را از او گرفت، همانطور نیز نمی توان شخصیت او را خدشه دار نمود، در سخنی از امام صادق علیه السلام آمده است: «کسی که بر علیه فرد مؤمنی سخنی را مطرح نماید و بخواهد شخصیت او را زیر سؤال برده و او را خوار نموده و از چشم مردم بیندازد، خداوند چنین شخصی را از ولایت و قرب خویش خارج کرده و به سوی ولایت و سرپرستی شیطان رهسپار میسازد، ولی شیطان هم رهبری چنین فردی را قبول نمی کند. »(وسائل الشیعه)
مگر انسان حق دارد هر چه را که از دیگران می داند در محافل عمومی و نزد دیگران مطرح کند! اگر واقعا در فردی صفت زشت و ناروایی وجود دارد با تذکرات دوستانه و به صورتپند و نصیحت می توان او را از این خصلت ناپسند بازداشت و دیگران نیازی به افشاگری و مطرح کردن عیوب او در میان مردم نمی باشد، بلکه در برخی موارد اصلا نیاز نیست به فرد خطاکار چیزی گفته شود، چرا که انسان با کردار و رفتار صحیح خود می تواند او را نسبت به عمل زشتش آگاه نماید.
در گفتن عیب دگران بسته زبان باش
از خوبی خود عیب نمای دگران باش
در اینجا مناسب است که پاره ای از گنهان بزرگ که با آنها شخصیت دیگران پایمال شده و آبرویشان در معرض خطر قرار می گیرد اشاره نماییم:
الف- غیبت و تهمت
ب - سخن چینی
ج -تجسس عیوب ؤ افشاء راز
د -دشنام و فحش
از نظر اسلام آبروی انسانها اهمیت ویژه ای دارد و همانطور که بی جهت نمی توان خون کسی را ریخت یا مالش را از او گرفت، همانطور نیز نمی توان خون کسی را ریخت یا مالش را از او گرفت، همانطور نیز نمی توان شخصیت او را خدشه دار نمود، در سخنی از امام صادق علیه السلام آمده است: «کسی که بر علیه فرد مؤمنی سخنی را مطرح نماید و بخواهد شخصیت او را زیر سؤال برده و او را خوار نموده و از چشم مردم بیندازد، خداوند چنین شخصی را از ولایت و قرب خویش خارج کرده و به سوی ولایت و سرپرستی شیطان رهسپار میسازد، ولی شیطان هم رهبری چنین فردی را قبول نمی کند. »(وسائل الشیعه)
مگر انسان حق دارد هر چه را که از دیگران می داند در محافل عمومی و نزد دیگران مطرح کند! اگر واقعا در فردی صفت زشت و ناروایی وجود دارد با تذکرات دوستانه و به صورتپند و نصیحت می توان او را از این خصلت ناپسند بازداشت و دیگران نیازی به افشاگری و مطرح کردن عیوب او در میان مردم نمی باشد، بلکه در برخی موارد اصلا نیاز نیست به فرد خطاکار چیزی گفته شود، چرا که انسان با کردار و رفتار صحیح خود می تواند او را نسبت به عمل زشتش آگاه نماید.
در گفتن عیب دگران بسته زبان باش
از خوبی خود عیب نمای دگران باش
در اینجا مناسب است که پاره ای از گنهان بزرگ که با آنها شخصیت دیگران پایمال شده و آبرویشان در معرض خطر قرار می گیرد اشاره نماییم:
الف- غیبت و تهمت
ب - سخن چینی
ج -تجسس عیوب ؤ افشاء راز
د -دشنام و فحش
۱.۴k
۰۷ دی ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.