بسم رب الحیدر

***(((بسم رب الحیدر)))***
با رسم و شور عشق مانوس میشوم و رندانه رسم جنون به جا می آورم...
به تحریر قلمی ناچیز،مدح اول معبود مرزوق کتابت میکنم.
بسم الله..
هوالحق و هوالاول والآخر...
اغراق نیست..
اینجا حریم عشق است و در حدیث عشق،او خدایی میکند.
کویش کوی محبت است و خیل عشاق دور او همچو رکاب دور نگین.. *خیل مستان چون رکاب و او نگین*
و شغل شریف ما گدایی به درگاه اوست..
چه خوش است این حال و هوا..
و به درگاهش هیچ جای ملال نیست..
*نیست مؤمن هر که دارد با علی یک مو خلاف*
به نام نامی حیدر پرکشیم تا صحنش.آنجایی که خورشیدش با خاموشی آفتاب طلوح میکند و ازآنجا از دامن زهرا به معراج رویم..
همان می کده ی عشق...
بوی شراب نابی که از دستان ساقی میچکد..
ساقی پیر ما با تاب گیسوانش دلبری میکند و زین پس مارا ولی میشود..
اذن دخول میکده ورد زبان ما..
وی شراب میدهد امشب دهان ما...
ما و این شور دل انگیز عشق..
بانفس هایم دم هو یا علی میگیرم و مدهوش میشویم..
با علی،الی الله...
بسم الله


**((میرزای بی تعلق))**