کنکور!!!

هی بخودم میگم و باز میگم..
نکنه باز نشه؟!
نکنه دوباره بخورم زمین؟!
نکنه تلاشام باز جواب نده؟!
من دیگ خسته شدم از تلاش کردن و زمین خوردن..
خستم از اینکه ادما با ترحم نگاهم میکنن و میگن پشت کنکوری!!
اونایی ک جلوت یجورین پشتت یجور دیگ..
خسته از اینکه تظاهر کنم حالم خوبه‍
از اینکه هیچکس درک نکنه بعد از کلی زجر و سختی نرسی !!
همونایی ک تو فامیل بهت میگن شاید استعدادت یچیز دیگه است و خوردت میکنن اینا همونایین ک خودشون و بچه هاشون هیچی نیستن و نشدن!!
کاش یادبگیرن دهنشونو ببندن..
اونا چ میدونن خوندن کتابایی ک حفظی و هر صفحه یاد اور دردات و اشکاته ؟!
اونا چه میدونن رد اشک و گریه رو جزوه ببینن چ حالی میشی؟!

من خستم از ادمای بی منطق دورم و کتابایی ک سرنوشتمو توی ۴ ساعت رقم می‌زنن.. دلم میخاد همشونو آتیش بزنم 🙂
و هیچکس نمیدونه چقدر سخته ببینم اونایی ک یکصدم من نمیخوندن با سهمیه شدن دکتر بهترین دانشگاها !!

بگذریم.. من حرف زیاد دارم گله زیاد دارم درد زیاد دارم اما این بار برای اولین و اخرین بار میجنگم .. نشد نداره باید بشه‍ .. 🌱

فقط میخام به یکی نگید پشت کنکور مونده حتی خودتون بخودتون نگید بگین کسی که ارزوهاشو دوست داره .. بگید تلاشگر🌊

به امید پوشیدن روپوش رشته مورد علاقم.. 🍂.. برای هم و دل و هم دعا کنیم💙

#کمی_دلخوری